فسخ شدن عقد در صورت کافر بودن شوهر
اگر زن بعد از ازدواج بفهمد شوهرش مسلمان نیست، حکم عقد چیست؟
نمیتواند با او زندگى کند و ازدواجش باطل است.
نمیتواند با او زندگى کند و ازدواجش باطل است.
صرع بهتنهایی از عيوب موجب فسخ نيست؛ ولى اگر قبلاً شرطى درزمینهٔ سلامت زوجه شده، از باب تخلّف شرط يا تدليس میتوان فسخ كرد و درصورتیکه تدليس ثابت شود مهرالمثل را میتوان از شخص تدليس كننده گرفت و اگر تدليس كننده شخص زوجه باشد مهريّهاى به او تعلق نمیگیرد.
هرگاه ازدواج دخترى قبل از بلوغ مصلحت نداشته است، از اوّل عقد باطل بوده است اما اگر در آن زمان براى دختر مصلحت داشته و الآن داراى مفسده مهمی است باید پیش یکى از علما برود و مدرک خود را بر وجود مفاسد فعلى و اینکه منظور آنها انتقامجویی است ارائه دهد، اگر ثابت شود خطرى آن دختر را تهدید میکند، آن عالم میتواند صیغه طلاق او را جارى کند.
در این موارد، زن باید به حاکم شرع مراجعه کند و حاکم یک سال به مرد مهلت میدهد اگر درمان شد ازدواج باقى است، در غیر این صورت زن میتواند نکاح را فسخ کند و احتیاج به طلاق نیست و به فرض که مرد بعدازآنکه خوب شود قابل بازگشت نیست مگر بهصورت ازدواج جدید.
اولاً چنانچه زن از این مسئله آگاه بوده، عقد صحیح است و حق فسخ ندارد و ثانیاً درصورتیکه او را طلاق دهد، نصف مهر را باید بپردازد و درصورتیکه یکی از طرفین فوت کند باید تمام مهر را بپردازد.
بر دختر لازم نيست وضع خود را به شوهر بگويد؛ امّا اگر بعداً بر شوهر ثابت شد که دختر باکره نيست، حقّ فسخ نکاح را دارد.
اگر زن شرایطى را بر مرد شرط کرده باشد و مرد از آن شرایط تخلّف کند، یا در بعضى صفات زن را فریفته باشد و خلاف آن ثابت شود، زن حق فسخ عقد را دارد؛ و اگر قبل از دخول فسخ کند مستحق مهریّه نیست.
چنانچه به سهولت قابل معالجه بوده باشد و زن با هزینه خود اقدام به درمان نماید، خیار فسخ جارى نیست.
در فرض سؤال حق فسخ نکاح را ندارند مگر در موقع خواستگارى معایب خود را عمداً بپوشاند و خود را غیر ازآنچه هست نشان دهد، مصداق تدلیس است و شوهر پس از اطّلاع حقّ فسخ دارد.
درصورتیکه قبلاً زوج و کسان او اظهار داشتهاند که از سلامت کامل برخوردار است، زوجه میتواند بهعنوان تدلیس، نکاح را فسخ کند، در غیر این صورت هرگاه ثابت شود زندگى با آن مرد مستلزم عسر و حرج شدید است، حق دارد از حاکم شرع تقاضاى طلاق کند و طلاق در این صورت جنبه خلع خواهد داشت که معمولاً با بذل مهریّه انجام میشود مگر اینکه با زوج توافق دیگرى شود.
درصورتیکه آگاهى بر این امر نداشته، میتواند فسخ کند مگر اینکه بعد از آگاهى راضى شده و با او زندگى کرده باشد.