مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

ازدواج با مردان اهل سنت، درصورتی‌که براى مذهب زن يا فرزندان آینده‌اش خطری داشته باشد، جايز نيست.

در فرض سؤال اشکال دارد.

دراويش يعني صوفيه، عموماً گرفتار انحرافاتي هستند. سزاوار است از معاشرت و ازدواج با آن‌ها بپرهيزيد.

از آیه محصنات فهمیده می‌شود. آنچه در قرآن اجازه داده‌شده است ازدواج مرد مسلمان با زن اهل کتاب است که جمعی از فقها فقط موقت را مجاز می‌دانند و جمعی دائم، ولی عکس آن اجازه داده نشده است.

در فرض سؤال باید جدا شود و تا انقضای عده طلاق صبر کنند. اگر در این مدت شوهر مسلمان شد پیوند زناشویی آن‌ها باقی می‌ماند و اگر مسلمان نشود زن می‌تواند با دیگری ازدواج کند. ولی در صورت اجبار به ماندن با شوهر که در فرض جدایی همه‌چیز را از دست می‌دهد می‌تواند تا زمان فراهم شدن شرایط با او زندگی کند.

در فرض سؤال رضايت آن‌ها شرط است و مستى مراتب مختلفى دارد؛ اگر به حدّى مست باشند كه هوشيارى را از دست بدهند و درك نكنند رضايتشان فايده‏اى ندارد ولى اگر مستى به آن حد نمى‏رسد و درك دارند می‌توان رضايت گرفت. همچنين اگر در غير حالت مستى وكالت بگيرد، كفايت می‌کند.

درصورتی‌که اعتقاد به خداوند يگانه و پيامبر (ص) اسلام داشته باشد ازدواج شما باطل نيست و با زبان نرم و اخلاق مناسب و کمک از دیگران او را از این کارها بازدارید.

فرقه‌ی مذکور دو گروه هستند؛ عده‌ای منكر ضروريات اسلام‌اند، نماز و روزه هيچ‏كدام را قبول ندارند كه ازدواج با آن‌ها مطلقاً جايز نيست، ولى عده‌ای به يگانگى خدا و رسالت پيامبر شهادت مى‏دهند و اگر انكار ضروريات هم كنند به انكار نبوت بازنمی‌گردد و ما می‌گوییم انكار ضروريات بايد به انكار نبوت بازگردد كه در اين گروه نيست پس ازدواج با گروه دوم درصورتی‌که بيم آن باشد كه زوج تحت تأثیر عقاید زوجه واقع شود اشكال دارد و اگر بيم اين مطلب نباشد حرام نيست ولى بهتر است كه با ديگرى ازدواج كند.

با توجّه به آنچه نوشته‌اید درصورتی‌که تقیه کند بهتر است و اگر ممکن نیست جدا شود.

فرقه‌های مذکور دو گروه هستند؛ عده‌ای منكر ضروريات اسلام‌اند، نماز و روزه هيچ‏كدام را قبول ندارند كه ازدواج با آن‌ها مطلقاً جايز نيست، ولى عده‌ای به يگانگى خدا و رسالت پيامبر شهادت مى‏دهند و اگر انكار ضروريات هم كنند به انكار نبوت بازنمی‌گردد و ما می‌گوییم انكار ضروريات بايد به انكار نبوت بازگردد كه در اين گروه نيست پس ازدواج با گروه دوم درصورتی‌که بيم آن باشد كه زوج تحت تأثیر عقاید زوجه واقع شود اشكال دارد و اگر بيم اين مطلب نباشد حرام نيست ولى بهتر است كه با ديگرى ازدواج كند.

درصورتی‌که فقط امامان علیهم‌السلام را قبول نداشته باشد ولی پیامبر اسلام صلوات‌الله‌علیه را قبول داشته باشد مانعی ندارد.

ازدواج او با زن مسلمان باطل است و اگر زن این حکم را بداند، فرزند آن‌ها نامشروع است ولی اگر نمی‌دانسته فرزند مشروع است.