درصورتی‌که اعتقاد به خداوند يگانه و پيامبر (ص) اسلام داشته باشد ازدواج شما باطل نيست و با زبان نرم و اخلاق مناسب و کمک از دیگران او را از این کارها بازدارید.
از آیه محصنات فهمیده می‌شود. آنچه در قرآن اجازه داده‌شده است ازدواج مرد مسلمان با زن اهل کتاب است که جمعی از فقها فقط موقت را مجاز می‌دانند و جمعی دائم، ولی عکس آن اجازه داده نشده است.
در صورتی که نتواند ادعای خود را ثابت کند از او پذیرفته نیست.
اگر عقد بدون اجازه پدر خوانده شده باطل است و محرمیت حاصل نمی شود.
ارتباط نامشروعشان کار بسیار بدی بوده و باید توبه کنند و با اعمال نیک آن را جبران کنند ولی ازدواجشان فعلا صحیح است.
حرمت ازدواج دليل بر محرمیت است، مگر در مواردى كه اين حرمت موقّتى است؛ مانند خواهرزن.
درصورتی‌که یقین ندارد که دخول حاصل‌شده، لازم نیست اطلاع بدهد اما در فرض یقین: در صورت جهل به‌حکم باید آنها را خبر کند ولی در صورت جهل به موضوع لازم نیست.
بنا بر احتیاط واجب هیچ‌کدام (عقد دائم یا موقّت) جایز نیست.
در فرض سؤال باید جدا شود و تا انقضای عده طلاق صبر کنند. اگر در این مدت شوهر مسلمان شد پیوند زناشویی آنها باقی می‌ماند و اگر مسلمان نشود زن میتواند با دیگری ازدواج کند. ولی در صورت اجبار به ماندن با شوهر که در فرض جدایی همه‌چیز را از دست می‌دهد میتواند تا زمان فراهم شدن شرایط با او زندگی کند.
