مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مرد نمی‌تواند بدون اجازه زن خود، با خواهرزاده‌ی او ازدواج كند، ولى اگر بدون اجازه او را عقد نمايد بعد زن اجازه دهد عقد صحيح است، در صورت عدم رضایت عقد باطل بوده و نیازی به طلاق ندارد و باید مهرالمثل پرداخت شود

در فرض سؤال مانعی ندارد.

درصورتی‌که دختر جنبه‌های شرعی را به‌خوبی مراعات کند و بتوان تدریجاً او را از زندگی پدر دور داشت مانعی ندارد.

درصورتی‌که معتقد به ضروریات اسلام می‌باشند و نماز را آن کار نمی‌کنند، فقط براثر تنبلی آن را بجا نیاورد کافر محسوب نمی‌شود بلکه مسلمان گناهکاری است و ازدواج با او جایز است ولی لازم است با زبان خوش توأم باادب و احترام او را امربه‌معروف و نهی از منکر کرد تا این فریضه بزرگ را بجا آورد.

عقد در حال «عدّه» جایز نیست.

ازدواج با زنان فاحشه و همچنین زنانی که عده را رعایت نمی‌کنند بنابراحتیاط واجب، حرام است.

هرگاه زني را که شوهردارد براي خود عقد کند:1- اگر يکي از مرد يا زن، بداند زن شوهردارد و بداند عقد کردن زن شوهردار حرام است آن زن بر او حرام ابدي می‌شود، خواه نزديکي کرده باشد يا نه.2- اگر هیچ‌کدام نمی‌دانسته‌اند زن شوهردارد (مثلاً زن فکر کرده اگرچند سال از شوهر جدا باشد مطلقه محسوب می‌شود) چنانچه نزديکي کرده‌اند زن بر او حرام می‌شود و اگر نکرده‌اند حرام نمی‌شود.اگر عقد را فردي به وکالت از آن‌ها خوانده باشد نه خودشان، در هیچ‌یک از دو صورت، حرام ابدي حاصل نمی‌شود و پس از عده می‌توانند ازدواج کنند.

حرام ابد نشده‌اند امّا باید به‌صورت جدی توبه کرده و با اعمال نیک آینده گذشته را جبران کنند.

اصل عقد نیز اشکال دارد.‌

فرقه‌های مذکور دو گروه هستند؛ عده‌ای منكر ضروريات اسلام‌اند، نماز و روزه هيچ‏كدام را قبول ندارند كه ازدواج با آن‌ها مطلقاً جايز نيست، ولى عده‌ای به يگانگى خدا و رسالت پيامبر شهادت مى‏دهند و اگر انكار ضروريات هم كنند به انكار نبوت بازنمی‌گردد و ما می‌گوییم انكار ضروريات بايد به انكار نبوت بازگردد كه در اين گروه نيست پس ازدواج با گروه دوم درصورتی‌که بيم آن باشد كه زوج تحت تأثیر عقاید زوجه واقع شود اشكال دارد و اگر بيم اين مطلب نباشد حرام نيست ولى بهتر است كه با ديگرى ازدواج كند.

فرقه‌ی مذکور دو گروه هستند؛ عده‌ای منكر ضروريات اسلام‌اند، نماز و روزه هيچ‏كدام را قبول ندارند كه ازدواج با آن‌ها مطلقاً جايز نيست، ولى عده‌ای به يگانگى خدا و رسالت پيامبر شهادت مى‏دهند و اگر انكار ضروريات هم كنند به انكار نبوت بازنمی‌گردد و ما می‌گوییم انكار ضروريات بايد به انكار نبوت بازگردد كه در اين گروه نيست پس ازدواج با گروه دوم درصورتی‌که بيم آن باشد كه زوج تحت تأثیر عقاید زوجه واقع شود اشكال دارد و اگر بيم اين مطلب نباشد حرام نيست ولى بهتر است كه با ديگرى ازدواج كند.

این فرقه مسلمان هستند و ازدواج با آن‌ها، همان حکم ازدواج با اهل سنت را دارد.