خواندن نماز در صورت شک آلوده بودن ودی به بول
حاشیه آقا بر عروه آمده جلد 1 صفحه 145 در پاورقی 3 آمده است: اگر فردی شک در بیرون آمدن مذی کند دلیلی بر بنا بر عدم آن نیست؛ اگر احتمال عقلایی معتد به بدهد و بنا برفرض وجودش جز با دست کشیدن برطرف نشود حال اگر کسی هنگام بول همین حالت برای او پیش آید و فقط آب بریزد و دست نکشد و نداند که آیا مذی برطرف شده یا نه؛ آیا آن قسمت نجس است و نمازهایی که در این مدت خوانده باطل است؟ در صورت بطلان آیا این حکم فتوا است یا احتیاط واجب است؟
درصورتیکه مطمئن باشد با آبی که ریخته ودی نیز از بین رفته پاکشده و نماز صحیح است ولی اگر شک دارد چنانچه هماکنون شک میکند نمازهای قبلی صحیح است اما اگر در آن زمان شک داشته و با شک نماز میخوانده نمازش اشکال دارد.اگر حکم را نمیدانسته نمازهای قبلی او صحیح است.
شک در تطهیر کردن مخرج بول و مدفوع در اثناء نماز
اگر شخصی در وسط نماز شک کند که آیا مخرج را پاککرده یا نه وظیفهاش چیست؟
باید نماز را رها کرده و تطهیر کند و نماز را دوباره بخواند.
شک در رکعات نماز مغرب به دلیل اختلاف رکعت امام و مأموم
بارها اتفاق افتاده که بنده به نماز جماعت مغرب نرسیده و نماز مغرب خود را با نماز عشاء امام اقتدا نمودهام اما در حین خواندن تسبیحات اربعه شک کردهام که امام در رکعت سوم هست و یا چهارم؟ از طرفی نمیتوانم به استناد رفتار امام جماعت و سایر مأمومین رفتار کنم چراکه عدد رکعات نماز بنده با عدد رکعات امام جماعت متفاوت است و از طرف دیگر اگر بخواهم کمی فکر کنم تا شاید یادم بیاید که در کدام رکعت هستم امام به رکوع رفته و سر از رکوع برمیدارد و جماعت بنده نقض میشود. لطفاً وظیفه مأموم را در این شرایط بیان فرمایید.
نماز را با امام ادامه میدهد اگر امام در بعد از دو سجده بلند شد مشخص میشود رکعت سوم بوده و سلام میدهد و اگر امام سلام داد مشخص میشود رکعت چهارم بوده و نماز را اعاده میکند.
شک در رکعتی که به امام اقتدا کرده
اگر مأموم شک کند که در همان رکعت اول امام به ایشان اقتدا کرده یا در رکعت دوم یا سوم یا چهارم اقتدا کرده حکم چیست؟
نماز را با امام تمام کند و احتیاطاً اعاده کند.
شک امام و یقین مأمومین بعد از نماز در کسر یکرکعت
در نماز جماعت پس از اتمام، نمازگزاران به امام جماعت میگویند که بجای 4 رکعت،3 رکعت خواندیم حکم این شک امام جماعت و یقین مأمومین چیست؟
در فرض سؤال باید همه آنها آن نماز را اعاده کنند.
تکلیف نماز جماعت درصورتیکه امام و مأموم هر دو شک کرده باشند
اگر امام و مأموم هردو در رکعات نماز شک کنند، وظیفهی آنها چیست؟
هرکدام باید به تکلیف خود عمل نمایند.
وظیفه در صورت عدم اعتنا به شک
حکم عدم اعتنا به شک در مواردی که باید اعتنا کند در صورت قاصر و مقصر بودن چیست؟
در مواردی که یقین به صحت عمل خود داشته و درواقع باطل بوده چنانچه قاصر باشد عمل او صحیح است البته در غیر از ارکان و طهارت (وضو، غسل و تیمم) و الا باید نماز را اعاده نماید.
شک بین چهار و پنج قبل از سجده دوم
حکم شک بین چهار و پنج در نمازهای چهار رکعتی و قبل از سر برداشتن از سجده دوم چیست؟( مثلا شخص در حالت رکوع و یا در سجده اول شک کند)
در این موارد که شک قبل از سجده دوم است احتیاط این است که نماز را تمام کرده و بعد اعاده کنند.
تفحص از صحت شک در نماز در صورت امکان
در بحث مربوط به شکیات نماز چنانچه فرد در چارچوب احکام مربوط به شکیات و ظنیات عمل کند و نماز خود را به اتمام رساند ولی پسازآن از طریق دوربینهای مستقر در محل، نماز خود را بازبینی نموده و متوجه شود ظن وی برخلاف واقع بوده و یا در شکیات معلوم شود واقعیت چیز دیگری بوده است: ا تکلیف چیست؟ 2 اساساً نیاز به مراجعه به بازبینی دوربین و تفحص در این مورد است؟
تفحص لازم نیست، باید موردشک را ذکر کنید تا حکم دقیق آن بیان شود بهطورکلی اگر یقین کنید رکعت یا رکنی کم یا زیاد شده نماز باطل است.