مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در حمد و سوره می‌تواند با بلند گفتن آن کلمه، به امام يادآوري کند تا آن را بخواند و اگر اشتباه خوانده تصحيح کند ولي اگر امام وظيفه خود را انجام ندهد نماز مأمومین اشکال دارد و احتياط واجب اعاده نماز است و در اعمال ديگر (غير رکني) نيز بايد با علامت و اشاره‌ای او را مطلع کند و اگر امام متوجه نشد نماز امام و مأمومین صحيح است. البته اگر اين اشتباه امام در تشهد و قنوت باشد مأموم نبايد بخواند، ولي نمی‌تواند پيش از امام برخيزد، يا پيش از امام به رکوع رود.

الف مأموم باید غیر از حمد و سوره همه‌چیز نماز را خودش بخواند و حمد و سوره در صورتى از او ساقط است که در رکعت اوّل و دوم با امام نماز بخواند، امّا اگر در رکعت سوم و چهارم در حال قیام امام، اقتدا کند باید حمد و سوره را خودش بخواند. ب اگر مأموم صداى قرائت امام را در نمازهاى صبح و مغرب و عشاء بشنود باید حمد و سوره را ترک کند و اگر صداى امام را نشنود جایز است حمد و سوره را بخواند، ولى باید آهسته بخواند، امّا در نمازهاى ظهر و عصر احتیاط واجب آن است که همیشه حمد و سوره را ترک نماید، امّا ذکر گفتن به‌طور آهسته جایز، بلکه مستحب است. جهرگاه مأموم بعضى از کلمات حمد و سوره امام، یا صداى همهمه او را بشنود احتیاط واجب ترک حمد و سوره است.

مأمومینی که متوجه نشده‌اند و نیز امام جماعت که اشتباه کرده است نمازشان صحیح است ولی مأمومینی که متوجه شده‌اند لازم است به نحوی امام را متوجه کنند و یا سوره را خودشان بخوانند.

خواندن قرآن به شکلی که عبد الباسط و سایر قاریان معروف می خوانند اشکالی ندارد و تحریر چیز دیگری است و شبیه  آنچه ترانه خوانها دارند می باشد که آن در قرآن جایز نیست.‌

اگر از قرائت صحيح معذور است، نيابت و احرام او بنا بر احتياط باطل است و اگر معذور نيست صحيح است، به‌شرط آن‌كه قرائت خود را درست كند؛ يعنى درصورتی‌که بتواند در خلال اين مدّت تا موقع نماز طواف، نمازش را كامل كند اجير شدن او مانعى ندارد.

مانعی ندارد.‌

اشكالى ندارد.

لازم است مطابق آنچه در قرآن های مشهور نوشته شده قرائت کنید و این قرائت نیز با علم امروز مطابقت دارد که شرح آن را می توانید در تفسیر نمونه مطالعه نمایید.‌

در فرض سؤال در حد توانتان با زبان خوش به ایشان تذکر دهید و بیش از آن وظیفه‌ای ندارید.

كسى كه دستور زبان عربى را نمی‌داند ولى كلمات عقد را صحيح ادا می‌کند و معنى آن را نيز می‌داند عقد او صحيح است.

اگر كسى نمى‌داند كه قرائت نمازش درست نيست و در نادانى خود معذور باشد، نمازش صحيح است و اعاده ندارد؛ امّا اگر مقصّر بوده، لازم است پس از درست كردن قرائت، نمازش را اعاده كند؛ وگرنه معصيت كرده است.

همه نمازها را بايد با قرائت صحيح انجام داد. زائران خانه خدا بايد از فرصت استفاده كنند و به هنگام اراده اين سفر بزرگ روحانى، قرائت نماز خود را براى اهل علم بخوانند و اگر ايرادى دارد برطرف نمايند تا حج آن‌ها از هر نظر خالى از اشكال باشد.