مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

منظور سی سال عرفی است و بستگی به تشخیص مصلحت توسط دختر دارد، ضمناً 36 سال اختلاف شمسی و قمری‌اش یک سال است.

تنها دخترانی که یک‌بار با اذن پدر ازدواج‌کرده‌اند و به هر علتی از شوهرانشان جداشده‌اند برای ازدواج مجدد نیاز به اذن پدر ندارند.

اگر به پدر يا جد پدري دسترسي نباشد و دختر رشيده هم احتياج به شوهر کردن داشته باشد و به تصديق بزرگ‌ترهای فاميل، (از قبیل عمو یا دائی یا مادر یا برادر) خواستگار موردنظر، کفو مناسب دختر باشد می‌توانند باهم ازدواج کنند.

منظور این است که به سنّى رسیده است که هرگاه شوهر نکند به‌زحمت یا به خطر می‌افتد.

فرقى میان پسر و دختر از این نظر نیست و نفقه پدر و مادر فقیر بر هر دو واجب است، فرقی بین مجرد و متأهل نیست.

اگر شخص معيّنى را در وصیت‌نامه ذكر نكرده، دختر يا همسر او هم مى‌توانند نيابت كنند.

اگر به‌صورت ساده بگویند مانعی ندارد.

عقد باطل نیست.

آری باید دختر هم اجازه بدهد هر چند به او بگویند که برای محرمیت است و یا عذر دیگری برایش بیاورند.

علت آن انصراف ادله عدم جواز از چنین صورتی است به اضافه ادله عسر و حرج و روایتی که ذکر کردید از جهات مختلف دارای ضعف سند است.‌

از قضیه شخصیه اطلاعی نداریم و چنانچه در ابتدا راضی نبوده و بعدا هم راضی نشده باشد عقد شان باطل است.‌

حکم باکره را دارد چون در واقع عقد نشده است (البته مهرالمثل را ضامن است).