مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

سنّ نُه و پانزده‌سالگی سنّ تکلیف است و الزاماً سنّ ازدواج نیست، توضیح این‌که: ازدواج در صورتى جایز است که دختر یا پسر رشد جسمانى کافى براى ازدواج داشته باشد، البته درصورتی‌که کارشناسان به‌طور خاص یا به‌طور عام تأیید کنند که فلان دختر یا پسر یا عموم دختران در محیط ما، در فلان سن، رشد جسمانى کافى براى ازدواج ندارند، ازدواج در چنین سنّى حرام است، به تعبیر دیگر، بلوغ به‌حسب ادلّه شرع، چهار مرحله دارد:الف) بلوغ به معناى سنّ تکلیف و رعایت واجب و حرام و انجام نماز و مانند آن.ب) بلوغ به معناى آمادگى براى روزه، به‌طوری‌که مایه ضرر و زیان و بیمارى پسران و دختران نشود.ج) بلوغ براى ازدواج، به‌طوری‌که دختران ازنظر جسمى آمادگى کافى داشته باشند و خطر إفضاء و نقایص دیگرى در کار نباشد.د) بلوغ و رشد براى مسائل اقتصادى و مالى، به‌طوری‌که در معاملات مغبون نشوند. ازآنچه در بالا گفته شد، جواب سؤال روشن شد.

استحبابش بخاطر تمرین انجام یکی از واجبات است.‌

برخی از گناهان که قبح و زشتی آن از نظر عقلی واضح است بر او نوشته می شود . بنابراین خوب است از تمام آنها توبه کند .

اعتكاف بچه مميّز كه خوب و بد را تشخيص مى دهد صحيح است؛ بنابراين بلوغ شرط اعتكاف نيست.

بلوغ شرط نیست و ذبح توسط بچه نابالغى كه دستورات ذبح را مى‏ داند اشکالی ندارد، ولى بهتر است تا دسترسى به مرد باشد كودكان را معاف دارند.

اگر مالك گاو و گوسفند و شتر و طلا و نقره در بين سال بالغ شود زكات بر او واجب نيست ولی در مورد گندم و جو و كشمش و خرما زكات در صورتى واجب است كه هنگام واجب شدن زكات صاحب آنها بالغ باشد.

اگر بچه مميزي باشد که عباداتش صحيح است، می‌تواند باقي باشد.

کسانى كه اتصال با آنها حاصل مى‏شود بنابر احتياط بايد بالغ باشند.

رشد جسمانى، مانند افزایش طول قد، بزرگ شدن پستان‌ها، باسن‌ها و مانند آن، علامت بلوغ (دختران) محسوب نمی‌شود.

درشت شدن صدا و روییدن موى درشت در صورت و پشت لب و مانند آن، دلیل بر بلوغ پسران نیست، مگر این‌که از این راه یقین به بالغ شدن حاصل شود.

دو صورت دارد: الف: چنانچه فرد یقین دارد که این خون قبل از نه سال قمری می‌باشد، خون حیض محسوب نمی‌شود و اگر مربوط به زخم و جراحت نباشد، استحاضه محسوب می‌شود. ب: چنانچه فرد نمی‌داند سنش چقدر است، هرگاه عادت ماهیانه ببیند نشانه بلوغ است.

دختران با تمام شدن نه سال قمري (8 سال و 8 ماه و 25 روز شمسي) بالغ می‌شوند، ولي چنانچه قادر بر انجام برخي از تکاليف مثل روزه نباشند، انجام آن براي آن‌ها واجب نيست؛ و اگر تا ماه رمضان سال بعد قادر بر قضاي آن‌هم نباشند، قضا نيز ندارد، ولي براي هرروز بايد فقيري را سير کنند.