مسئله حبوه ارتباط صددرصد با مسئله قضاى نماز و روزه ندارد، هرکدام حکم جداگانه‌ای است.
در چند صورت قضاى روزه لازم نيست:الف) هرگاه چيز ديگرى غیر از مايعات را در دهان ببرد و بی‌اختیار فرورود، يا آب داخل بينى كند و بی‌اختیار فرورود.ب) در ماه رمضان اگر بعد از تحقيق يقين كند صبح نشده و چيزى بخورد و بعد معلوم شود صبح بوده است.ج) اگر فراموش كرده كه روزه است و آب را فروبرد.د) اگر براى وضو آب در دهان كند و بىاختيار فرورود.ه) كسى با همسر خود بازى كند و اطمينان داشته باشد كه با اين كار منى خارج نمىشود و تصادفاً خارج شود.و) درصورتی‌که در شب ماه رمضان جنب باشد و بخوابد؛ ولى در خواب اوّل بيدار نشود.
درصورتی‌که نقص و ضرر مستند به چنین کارهایی بوده هرکسی در این کار سهیم بوده ضامن دیه می‌باشد.
عمل او طبق فتواى مرجع تقليدش درست بوده است و نيازى به قضا نيست.
هرگاه دختران و پسران نابالغ هوشیارى کافى براى درک خوبى و بدى بعضى از کارها داشته باشند (مثلاً قُبح و زشتى قتل نفس، یا لزوم آگاه ساختن کسى که نابیناست و بر لب پرتگاه است را درک کنند) موظّف هستند که به حکم عقلشان عمل کنند.
در فرض سؤال چنین کسى سفیه است و حقّ دخالت مستقیم در اموالش را ندارد و فرزندان وی حقّ شکایت به محاکم قضایی را دارند و نیز حاکم شرع و کسانى که از طرف او براى این‌گونه کارها مأذون هستند در مواردى مانند مورد فوق می‌توانند مستقیماً بدون وجود شاکی دخالت کنند و اقدامات لازم را به عمل‌آورند.
احتياط واجب آن است كه اوّل كافور را به پيشانى میت بمالند، بعد به اعضاى ديگر و اين كار قبل از كفن كردن، يا دراثنای آن باشد، نه بعدازآن
كسى كه در شب ماه رمضان جنب است و می‌داند يا احتمال می‌دهد كه اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار می‌شود، چنانچه تصميم داشته باشد كه بعد از بيدار شدن غسل كند و با اين تصميم بخوابد و تا اذان بيدار نشود روزه‌اش صحيح است، ولى اگر تصميم بر غسل نداشته باشد يا مردّد باشد كه غسل بكند يا نه در اين صورت اگر بيدار نشود روزه‌اش بنا بر احتیاط واجب باطل و کفاره دارد.
درصورتی‌که اتّصال سیم‌خاردار مزرعه به برق برخلاف قانون و عرف محل و در مسير عبور و مرور همسايگان بوده، صاحب مزرعه ضامن است.
