هرگاه مردى از دنيا برود چنانچه در زمان مرگ، فرزندی نداشته باشد، یک‌چهارم مال او را همسر دائمى او می‌برد و بقيّه را ورثه ديگر و هرگاه از آن زن يا از زن ديگر فرزند داشته باشد، یک‌هشتم مال به زن او مىرسد و بقيّه به وارثان ديگر.
هر کس در تقلیدش آزاد است; باید تحقیق کند و مطابق آن تقلید نماید. لذا زن در انجام دستورات دينى خود كاملاً آزاد است و مجبور نيست از شوهر تبعیت كند.
زن مىتواند بدون اجازه شوهر بچه ديگرى را شیر دهد، به شرط آنكه حق شوهر از بين نرود، ولی احتیاط مستحب آن است که به بچه دختر خود شیر ندهد.
در فرض سؤال، زنى كه فرزند عموى او شیر خورده به شوهر خود حرام نمى شود.
در فرض سؤال می‌تواند به‌قصد ثواب و رجاء غسل انجام بدهد.
زنى كه شوهرش مخارج او را نمىدهد و نان‌خور ديگرى است فطرهاش بر عهده كسى است كه نان‌خور او مىباشد و اگر زن غنى است و از مال خود خرج مىكند بايد شخصاً فطره را بدهد.
روزه ماه مبارک رمضان واجب است و در تکاليف واجب، رضايت و عدم رضايت ايشان شرط نيست و فرد بايد طبق تکليف خود عمل کند و روزه بگيرد.
در روزه‌هاي قضايي که وقت آن کم است (مثلاً 10 روزه قضا از رمضان گذشته مانده و 10 روز نيز تا رمضان فرصت دارد) نيازي به اجازه شوهر نيست و بايد روزه بگيرد. ولي در روزه‌هاي نذر و روزه‌هاي قضايي که تا ماه رمضان وقت کافي دارد و روزه گرفتن مزاحم حقوق شوهر می‌شود بايد از شوهر اجازه بگيرد. البته در قضاي روزه رمضان که وقت کافي دارد اگر بدون اطلاع شوهر روزه گرفت و بعد از اذان ظهر شوهر تقاضاي تمکين و مانند آن نمود زن بايد روزه خود را ادامه دهد.
منظور این است که در حدود متعارف باشد و زائد بر آن بدون اذن شوهر جایز نیست. منظور از متعارف یعنی اینکه مثلاً اگر شهرستانی باشد ماهی یک‌بار دیدار کند و اگر در همان شهر است هفته‌ای یک‌بار دیدار کند و در همان روز برگردد.
اگر ضرورتى نباشد جایز نیست.
اين كار جايز نيست; مگر اينكه خطر قابل‌ملاحظه‌ای سلامت زن را تهديد كند.
