اگر زنى با شرایطى که در کتاب‌های فقهى آمده است، بچّه اى را شیر دهد، آن بچّه بر آن زن و شوهر و فرزندان زن و افراد دیگر محرم می‌شود که جهت آشنایى بیشتر می‌توانید به رساله توضیح المسائل، مسئله 2108 مراجعه کنید.
چنانچه تولّد بچّه از آن زن معلوم باشد و شوهر ادّعا کند که بعد از یک سال از مسافرت او بوده و دلیلى بر ادّعاى خود نداشته باشد، آن بچّه متعلّق به آن زن و شوهر است و با هر دو محرم است و از هر دو ارث می‌برد ولى اگر مرد بتواند با دلیل شرعى ثابت کند که بعد از یک سال از سفر او متولدشده است فرزند او محسوب نمی‌شود.
مخالفت او بنابر احتیاط واجب جایز نیست و درصورتی که زن توانایی عمل به نذر را نداشته باشد از او ساقط است و کفاره بر او واجب نیست، همچنین مخالف مرد موجب واجب شدن کفاره بر او نمی شود.
قدر مسلّم از نشوز و عدم تمکین که موجب سلب حقّ نفقه می‌شود عدم تمکین در برابر تمتّعات جنسی است؛ بنابراین بنابر احتیاط واجب نفقه در فرض بالا یعنی خروج از منزل، ساقط نمی‌شود (البته اگر منجر به عدم تمکین شود نفقه ساقط است)
1- آرى در این صورت زوج ناشز است و زوجه می‌تواند به حاکم شرع شکایت کند تا او را وادار به انجام‌وظیفه نماید و در صورت لزوم تعزیر کند.2- درصورتی‌که زوج به‌هیچ‌وجه حاضر نباشد امساک به معروف یا تسریح به احسان کند و زوجه در عسر و حرج قرار گیرد، حاکم شرع می‌تواند او را طلاق دهد.
در روزه‌هاي قضايي که وقت آن کم است (مثلاً 10 روزه قضا از رمضان گذشته مانده و 10 روز نيز تا رمضان فرصت دارد) نيازي به اجازه شوهر نيست و بايد روزه بگيرد. ولي در روزه‌هاي نذر و روزه‌هاي قضايي که تا ماه رمضان وقت کافي دارد و روزه گرفتن مزاحم حقوق شوهر می‌شود بايد از شوهر اجازه بگيرد. البته در قضاي روزه رمضان که وقت کافي دارد اگر بدون اطلاع شوهر روزه گرفت و بعد از اذان ظهر شوهر تقاضاي تمکين و مانند آن نمود زن بايد روزه خود را ادامه دهد.
زنى كه شوهرش مخارج او را نمىدهد و نان‌خور ديگرى است فطرهاش بر عهده كسى است كه نان‌خور او مىباشد و اگر زن غنى است و از مال خود خرج مىكند بايد شخصاً فطره را بدهد.
در این‌گونه موارد مجاز هستند که پس از اسلام آوردن تا زمانی که توانایی کافی برای جدا شدن نداشته باشند با آنها زندگی کنند.
روزه ماه مبارک رمضان واجب است و در تکاليف واجب، رضايت و عدم رضايت ايشان شرط نيست و فرد بايد طبق تکليف خود عمل کند و روزه بگيرد.
فرزندان زن و مرد از همسران قبلی نامحرم هستند لذا در صورت داشتن شرایط می توانند با هم ازدواج کنند، اما فرزندانی که یکی از والدین آنها با هم مشترک است خواهر و برادر محسوب شده و محرم هستند.
در فرض سؤال، زنى كه فرزند عموى او شیر خورده به شوهر خود حرام نمى شود.
زن مىتواند بدون اجازه شوهر بچه ديگرى را شیر دهد، به شرط آنكه حق شوهر از بين نرود، ولی احتیاط مستحب آن است که به بچه دختر خود شیر ندهد.
