مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه كسى با زن شوهردارى (نعوذبالله) زنا كند براى توبه كردن لازم نيست به آن مرد بگويد، بلكه بايد در پيشگاه خدا توبه حقيقى كند.

نذر حج توسط زن بدون اجازه شوهرـ درصورتی‌که با حقّ او منافات داشته باشد ـ جايز نيست و درصورتی‌که منافات نداشته باشد صحيح است، مثل این‌که زن هم‌سفر شوهر باشد.

پرداخت نفقه بر شوهر واجب نیست و هرگاه شوهر تبرّعاً و بدون قرارداد با پدر او نفقه بچه را داده، نمی‌تواند چیزى از او مطالبه کند ولى اگر با امر یا اجازه پدر او این کار انجام‌گرفته، مطالبه نفقه مانعى ندارد.

اگر این کار کمک به ادامه قهر او کند جایز نیست و باید اقدامی کند که آنها آشتی کنند مگر در صورتی که شوهر مقصر بوده باشد.‌

ولىّ يا وكيل در اجراى صيغه عقد بايد زن و شوهر را معيّن كند، بنابراين اگر كسى چند دختر دارد نمی‌تواند به مردى بگويد: «زَوَّجْتُكَ احْدى‏ بَناتي» (يكى از دخترانم را به همسرى تو درآوردم).

درصورتی‌که معمولاً (همان‌گونه که در عرف امروز معمول است) زنان آن را مطالبه نکنند جزء دیونِ قابلِ کسر محسوب نمی‌شود

نسبت به بیماری‌های متعارف لازم است اما بیماری‌های خاص دلیلی ندارد.

حرام ابد نشده‌اند امّا باید به‌صورت جدی توبه کرده و با اعمال نیک آینده گذشته را جبران کنند.

لباس و زینت‌آلات و مانند آنها كه مرد براى همسرش مى‏گيرد مال همسر اوست، مگر اين‏كه ثابت شود كه قصد تمليك نكرده بلكه جنبه عاريتى داشته باشد.

در فرض سؤال می‌تواند به‌قصد ثواب و رجاء غسل انجام بدهد.

مخالفت او بنابر احتیاط واجب جایز نیست و درصورتی که زن توانایی عمل به نذر را نداشته باشد از او ساقط است و کفاره بر او واجب نیست، همچنین مخالف مرد موجب واجب شدن کفاره بر او نمی شود.‌

نمی‌تواند با او زندگى کند و ازدواجش باطل است.