درصورتی‌که حق شوهر و رضایت پدر باهم تعارض کنند رعایت حق شوهر مقدم است.
در صورتی که بعضی از پسران یا آشنایان بتوانند شوهر را اداره کنند و زن سایر شرایط استطاعت را داشته باشد واجب است به حج برود و اجازه شوهر در حج واجب شرط نیست.
در صورتی که نیاز عرفی به خانه داشته باشند مستطیع محسوب نمی شود.
باید او را راضی کنید که اگر خودش موفق به انجام طواف نیست به کسی نیابت دهد، و الا دائما مشمول گناه و معصیت خداوند قرار دارد.
مخالفت او بنابر احتیاط واجب جایز نیست و درصورتی که زن توانایی عمل به نذر را نداشته باشد از او ساقط است و کفاره بر او واجب نیست، همچنین مخالف مرد موجب واجب شدن کفاره بر او نمی شود.
درصورتی‌که شوهر شما به‌صورت جدی چنین تقاضایی دارد و می‌توانید به این سفر بروید طبق خواسته او عمل کنید و روزه را بعداً قضا نمایید.
احتیاط در مسئله احتیاط واجب است و زن نباید تمکین کند.
اگر با اجازه شوهر روزه گرفته است مخالفت بعدی او اثری ندارد مگر ضرورتی وجود داشته باشد و اگر روزها متعدد بوده روزه آن روز را تمام کند و روزه روزهای بعد اگر مخالف حقوق شوهر باشد بدون رضایت او صحیح نیست ضمناً روزه زن مشروط به رضایت شوهر نیست مگر آنکه مزاحم حقوق او بوده باشد.
هرگاه لباس ها ملک او بوده، حق نداشته به شما بدهد و نماز در آنها جایز نیست.
باید مجددا اجازه بگیرید.
