مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

چنانچه واقعاً سؤال کرده و به او گفته صحیح است و اشتباه کرده، فرزند بزرگ‌تر باید تا آنجا که عسر و حرج نداشته باشد نمازهای او را قضا کند.

ظاهر این است که زمین وقف شده است و ورثه نمی توانند ادعای مالکیت زمین را بنمایند ولی اگر فعلا به هیچ وجه قابل استفاده برای موردی که وقف شده نباشد می توانند آن را در کارهای خیر دیگر استفاده کنند. ‌

در صورتی که عقد باطل بوده مهر المثل دارد.‌

درمجموع هنگام جدایی زن از مرد، توانایی مردان بر حمایت از فرزندان و رفع نیازهای اقتصادی کودکان بیش از زنان است ولی اگر در مواردی ثابت شود که حضانت پدر مصالح کودک را به خطر می‌اندازد یا این‌که عسر و حرج شدیدى براى مادر پیدا شود که براى پدر نباشد او را به مادر می‌سپارند. ضمناً به این نکته توجّه داشته باشید که قوانین اسلام ـ بلکه هر قانونى ـ ناظر به حال اکثریت است و موارد نادر و اتّفاقى معیار نیست. بی‌شک مصلحت فرزندان غالباً ایجاب می‌کند که زیر نظر پدران باشند و به خاطر همین بوده که اسلام چنین قانونى وضع کرده است، ولى چون شما تنها به موارد خاصی توجّه کرده‌اید، تعجّب نموده‌اید. البتّه مسئله صلاحیت پدر، یا مادر در مورد حضانت شرط است و اگر یکى از آن دو فاقد صلاحیت باشد، حقّ آن‌ها سلب می‌شود.

در صورت امكان به شكلى رضايت پدر را جلب كند، در غير اين صورت عقد آن‌ها اشكال دارد و احتياط واجب آن است كه پسر باقيمانده مدّت را ببخشد و از همديگر جدا شوند و اگر عقد دائم بوده او را طلاق دهد.

احتیاط واجب آن است که یکی از آن‌ها را قصد کند.

آری رضایت او شرط است مگر اینکه حال ضرورت باشد.‌

پنهان کردن این نوع عیوب شرعا مانعی ندارد و عقد صحیح است.‌

آری باید دختر هم اجازه بدهد هر چند به او بگویند که برای محرمیت است و یا عذر دیگری برایش بیاورند.

در صورتی که پدر از هر نظر مطمئن باشد و بتواند وظایف حضانت را انجام دهد ماندن یک شب نزد او شرعا مانعی ندارد.‌

چنانچه هوشیاری او در حدی نبوده که چنین عقدی را تشخیص دهد باید برای او قیم بگیرند و اگر قیم او اجازه ازدواج دهد ازدواج کوتاه مدت صحیح است و دختر مذکور با آن مرد محرم می شود.‌

در فرض سؤال قصاص نمی شود.