مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

درصورتی‌که تصور می‌کرده روزه برایش ضرر دارد و ترک کرده قضا دارد ولی کفاره ندارد.

اگر وسوسه را از خود دور کنید و به دستورالعمل ما عمل کنید نمازخواندن نه‌تنها موجب اضطراب نمی‌شود بلکه باعث نشاط شما می‌شود. منشأ وسواس، ناآگاهي نسبت به مسائل شرعي است و تنها راه‌حل آن، آشنا شدن به احکام ديني و بی‌اعتنایی به وسواس است. وظيفه شما اين است که مانند ساير مردم متدين عادي عمل کنيد (هرچند به نظر خودتان کافي نباشد) و بيش از آن وظیفه‌ای نداريد. ما مسؤوليت اعمال شمارا بر عهده می‌گیریم. اگر با دقت به دستور فوق عمل کنيد ظرف مدت کوتاهي نجات می‌یابید. براي موفقيت شما در عمل به دستور فوق دعا می‌کنیم.منشأ وسواس، ناآگاهي نسبت به مسايل شرعي است و تنها راه حل آن، آشنا شدن به احکام ديني و بي اعتنايي به وسواس است. وظيفه شما اين است که مانند ساير مردم متدين عادي عمل کنيد (هرچند به نظر خودتان کافي نباشد) و بيش از آن وظيفه اي نداريد. ما مسؤوليت اعمال شما را برعهده مي گيريم. اگر با دقت به دستور فوق عمل کنيد ظرف مدت کوتاهي نجات مي يابيد. براي موفقيت شما در عمل به دستور فوق دعا مي کنيم.

ورزش کردن مجوز افطار روزه نمی‌گردد و چنانچه بتواند، باید ساعت ورزش خود را تغییر دهد و به فاصله زمانی افطار تا سحر و یا زمان‌هایی که توان بیشتری برای ورزش کردن دارد موکول نماید. در غیر این صورت، تنها مجوز افطار این است که در برخی روزها (مثلاً هفته‌ای 3-4 روز) قبل از ظهر به مقدار مسافت شرعی از شهر خارج و در آنجا افطار کند و برگردد؛ و تا ماه رمضان سال آینده قضای آن را بجا آورد.

این مسئله دو صورت دارد: گاه براى طبیب خوف ضرر حاصل می‌شود، یعنى احتمال قابل‌توجهی نسبت به زیان داشتن روزه براى او حاصل می‌شود، در اینجا می‌تواند همان را به بیمار منتقل کند، چنانچه بیمار از قول طبیب خوف ضرر پیدا کرد روزه را ترک می‌کند. صورت دوّم آن است که احتمال ضعیف و کم‌رنگی باشد، در اینجا نمی‌توان ترک روزه را به بیمار توصیه کند.

جواب فرض اوّل: بدون شک در این صورت جایز نیست، چون ضرورتی وجود ندارد. حتی اگر در دانشگاه یا شهر دیگر آن کشور ادامه تحصیل بدون این شرط ممکن باشد، باید برای تحصیل به آنجا بروند تا بتوانند حجاب خویش را حفظ کنند. جواب فرض دوّم: تنها در صورتی جایز است که برای آن‌ها واجب عینی باشد؛ در غیر این صورت جایز نیست. جواب فرض سوّم: آری ازنظر معظم له لازم است. جواب فرض چهارم: حکم مذکور در این صورت جریان ندارد، زیرا ضرورتی وجود ندارد.برای مطالعه بیشتر در این مورد می‌توانند به مقالاتی که در این مورد نوشته‌شده است و بر روی سایت حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی دامت برکاته وجود دارد مراجعه نمایند.

طبق فتوای اخیر ما همان‌گونه که همسر او حرام نمی‌باشد ازدواج کردن با زنان دیگر نیز برای او حرام نیست.

شخصى كه براثر جهل به مسائل حج و فرانگرفتن احكام شرعى احرام نبندد، در حكم كسى است كه به‌واسطه فراموشى احرام را ترك كرده و حجش صحيح است.

اگر كسى آگاهانه و از روى عمد احرام را تا زمان فوت وقوف عرفات و مشعر ترك كند، حج او باطل است.

انسان بايد هميشه به خداوند قادر مهربان اميدوار باشد و آنچه را او دستور داده از نماز و روزه و حجاب و ساير وظايف دينى انجام دهد و از رحمت واسعه او مأيوس نباشد، كه ناامیدی از گناهان كبيره است؛ و هیچ‌کس حق ندارد به بهانه افسردگى وظايف شرعى خود را ترك كند; مگر اينكه براثر افسردگى عقل و هوش خود را از دست بدهد.

اين زن و شوهر به يكديگر محرم‌اند، ولى نمى‌توانند باهم مناسبات و استمتاعات جنسى داشته باشند تا زمانى كه برگردند و طواف نساء و نماز آن را بجا آورند و اگر خودشان نمى‌توانند، لازم است براى طواف نايب بگيرند؛ يعنى از كسانى كه به مکه مى‌روند خواهش كنند كه به نيابت از آن‌ها طواف نساء و نماز آن را بجا آورند.

طبق فتوای اخیر ما همسر او حرام نمى‌باشد؛ و نماز طواف را اگر مى‌تواند پشت مقام ابراهيم در مکه بجا آورد و اگر برگشتن براى او مشقّت دارد، نائب گرفته تا برای او نماز را بخواند و اگر امکان نداشت هر جا كه هست نماز را بجا آورد؛ حتّى اگر در وطن خود باشد.

ترك طواف نساء حج را باطل نمى‌كند و كفّاره هم ندارد؛ ولى تا زمانى كه آن را بجا نياورده همسر بر او حرام است و بنا بر احتياط واجب آميزش با همسرش كفّاره دارد؛ امّا در صورت فراموشى يا ندانستن مسئله كفّاره ندارد.