هرگاه محرم «لبّيك» واجب را، چه عمداً و چه براثر عذر، نگفته باشد، محرمات احرام بر او حرام نمى‌شود و اگر چيزى از محرمات احرام كه كفّاره دارد انجام دهد، كفّاره بر او واجب نمى‌شود. همچنين اگر «لبّيك» اوّل را با ريا باطل كند.
نسبت به تواضع موارد مختلف است اما ترک عادات بد واجب است.
یعنی یا باید آن را ترک کنید یا به فتوای مجتهد دیگری که هم‌ردیف مراجع تقلید محسوب می‌شود عمل کنید.
ورزش کردن مجوز افطار روزه نمی‌گردد و چنانچه بتواند، باید ساعت ورزش خود را تغییر دهد و به فاصله زمانی افطار تا سحر و یا زمان‌هایی که توان بیشتری برای ورزش کردن دارد موکول نماید. در غیر این صورت، تنها مجوز افطار این است که در برخی روزها (مثلاً هفته‌ای 3-4 روز) قبل از ظهر به مقدار مسافت شرعی از شهر خارج و در آنجا افطار کند و برگردد؛ و تا ماه رمضان سال آینده قضای آن را بجا آورد.
انسان باید همیشه به خداوند قادر مهربان امیدوار باشد و آنچه را او دستور داده از نماز، روزه، حجاب، یا سایر وظایف دینى انجام دهد و از رحمت واسعه او مأیوس نباشد که ناامیدى از گناهان کبیره است و هیچ‌کس حق ندارد به بهانه افسردگى وظایف شرعى خود را ترک کند; مگر این‌که براثر بیمارى افسردگى عقل و هوش خود را از دست بدهد.
اگر ترك سعى از روى جهل و نادانى نسبت به مسئله بوده، احتياط واجب آن است كه همان حكم عمد را اجرا كند. (اگر كسى عمداً سعى در حج را ترك كند و به‌موقع آن را جبران ننمايد، حج او باطل مى‌شود. حج را احتیاطاً تمام كند و بايد سال آينده دوباره حج را به‌جا آورد.)
اگر از روى سهو و فراموشى سعی را ترك كند، بايد هر وقت يادش آمد برگردد و آن را به‌جا آورد؛ هرچند بعد از ماه ذی‌الحجه باشد و اگر برگشتن براى او مشقّت دارد، نايب مى‌گيرد تا براى او به‌جا آورد؛ و در اين مدّت چيزى بر او حرام نيست. همچنين است در عمره مفرده.
اگر «طواف نساء» را ترك كند، خواه از روى عمد باشد، يا جهالت، يا فراموشى، همسر بر او حرام است تا بازگردد و طواف كند؛ و اگر بازگشت ممكن نيست، يا مشكل است، نايب بگيرد؛ و اگر از دنيا برود، ولی او قضاى آن را به‌جا مى‌آورد.
درصورتی‌که تصور می‌کرده روزه برایش ضرر دارد و ترک کرده قضا دارد ولی کفاره ندارد.
چنانچه اجباری بوده و یا باور کرده‌اند تکلیف آنها این است، کفاره ندارد و فقط قضا دارد.
اگر مرد طواف نساء را كه يكى از اعمال حجّ است به‌جا نياورد، زن كه به‌واسطه احرام بستن بر او حرام شده بود حلال نمی‌شود، اين حكم درباره زن نيز ثابت است، ولى اگر بعداً طواف نساء را به‌جا آورند به يكديگر حلال می‌شوند.
اگر این کار را عمداً کند روزه‌ی او باطل می‌شود و بنا بر احتیاط واجب کفاره جمع دارد.
