مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه چيزى پاك بوده شك دارد نجس شده است يا نه پاك است و اگر چيزى قبلاً نجس بوده شك دارد پاک‌شده يا نه نجس است.

تا یقین به نجاست پیدا نشود محکوم‌به پاکى است.

آب نيم‏خورده «حيوانات نجس» مانند سگ و خوك نجس است، امّا نیم‌خورده حيوانات حرام‌گوشت (مانند گربه و جانوران درنده) پاك است هرچند خوردن آن مكروه است.

پاك كردن ورق قرآن فقط وظيفه كسى كه آن را نجس كرده نيست، بلكه اگر دیگران ‌هم باخبر شوند وظيفه همه است كه آن را پاك كنند و اگر يكى اين وظيفه را انجام دهد، از ديگران ساقط می‌شود، ولى اگر قرآن مال ديگرى است و با شستن از بين مى‏رود يا ناقص می‌شود آن‌کس كه آن را نجس كرده، بايد خسارت آن را بدهد.

نجس كردن مسجد حرام است و پاك كردن آن واجب است.

پاک است ولى آلوده است و بهتر پرهیز از آن است.

فضله حيوانات كوچك مثل‏ پشه مگس و مانند آن‌ها پاك است.

در فرض مسئله نجس نیست و وضو را هم باطل نمی‌کند؛ به‌طورکلی درصورتی‌که همراه با نجاستی مانند مدفوع یا خون نباشد پاک است.

دلیلی بر نجاست آن نداریم و پاک است.

بدن و لباس طواف كننده (خواه در طواف واجب، يا مستحب) بايد از هر نجاستى پاك باشد؛ حتّى بعضى از نجاسات كه در نماز بخشوده شده (مانند خون كمتر از یک‌درهم) در طواف بخشوده نيست، ولى در مورد خون زخم‌ها، اگر شستن آن باعث مشقّت و عسر و حرج باشد، ضررى براى طواف ندارد.

چنانچه کاملاً پاک‌شده باشد عمره او هنگام پاك بودن صحيح است و ديدن لك بعدازآن ضررى به آن نمى‌زند؛ (زيرا طُهر متخلّل بنا بر اقوى حكم حيض را ندارد).