شک در تطهیر کردن مخرج بول و مدفوع در اثناء نماز
اگر شخصی در وسط نماز شک کند که آیا مخرج را پاککرده یا نه وظیفهاش چیست؟
باید نماز را رها کرده و تطهیر کند و نماز را دوباره بخواند.
باید نماز را رها کرده و تطهیر کند و نماز را دوباره بخواند.
احکام بول و غائط متعارف را دارد؛ مگر آنکه رعایت این احکام موجب عسر و حرج شدید شود.
درصورتیکه مطمئن باشد با آبی که ریخته ودی نیز از بین رفته پاکشده و نماز صحیح است ولی اگر شک دارد چنانچه هماکنون شک میکند نمازهای قبلی صحیح است اما اگر در آن زمان شک داشته و با شک نماز میخوانده نمازش اشکال دارد.اگر حکم را نمیدانسته نمازهای قبلی او صحیح است.
احتياط واجب آن است از بول حيوان حرامگوشت كه خون جهنده ندارد اجتناب كنند؛ ولی مدفوع آن پاک است، هرچند احتیاط مستحب آن است که از آن نیز اجتناب کنند.
نجاسات بنا بر احتياط واجب يازده چيز است: 1- بول 2- مدفوع 3- منى 4- مردار 5- خون 6- سگ 7- خوك 8- كافر 9- مايعات مستكننده 10- آبجو 11- عرق حيوان نجاستخوار.
مستحب است پيش از خواب و پيش از وضو جهت نماز و بعد از خارج شدن منى، بول كند.
نگه داشتن بول و غائط مكروه است، و اگر ضرر داشته باشد اشكال دارد.
بول و مدفوع انسان و هر حیوان حرامگوشت كه خون جهنده دارد، يعنى اگر رگ آن را ببرند خون از آن بهسرعت جارى میشود، نجس است؛ بنابراین از فضله موش و گربه و حيوانات درنده و مانند آنها بايد اجتناب كرد.
اگر در اثناء غسل، حَدَث اصغر از شخص سر بزند (مثلاً بول كند) ضررى به غسل او نمیزند؛ ولى براى نماز و مانند آن بايد وضو بگيرد.
فضله و بول پرندگان حلالگوشت و حرامگوشت نجس نيست، ولى احتياط مستحب پرهيز از حرامگوشت است مخصوصاً از بول خفّاش.