اگر وارث فقط زن يا شوهر و جدّ و جدّه پدرى (يا پدر و مادرى) با برادر و خواهر ابوینی باشند ، زن يا شوهر، ارث خود مى برند و جد، حکم يک برادر و جدّه، حکم يک خواهر را دارد و ارث را در ميان خود چنان تقسيم مى کنند که سهم هر مرد دو برابر سهم زن شود.
چنانچه فقط يك خواهر يا يك برادر پدرى دارد تمام مال به او مىرسد؛ و اگرچند برادر يا چند خواهر پدرى دارد مال به‌طور مساوى در میان آنها تقسيم می‌شود؛ و اگر هم برادر و هم خواهر پدرى دارد هر برادر دو برابر خواهر می‌برد.
قتل تسبیبی یا مباشری درهرصورت مانع ارث است.
فرزندخوانده احکام فرزند را ندارد و در هیچ حالت ارث نمی‌برد ولى مرد و زنى که او را به فرزندى پذیرفته‌اند می‌توانند وصیت کنند که مقدارى از اموال آنها (حداکثر تا ثلث) را به فرزندخوانده خویش بدهند و یا در حال حیات و صحت و سلامت، بخشى از اموال خود را به او واگذار کنند و می‌توانند حقّ فسخ را براى خود مادام الحیاة محفوظ دارند.
چنانچه فقط يك خواهر يا يك برادر پدرى دارد تمام مال به او مىرسد؛ و اگرچند برادر يا چند خواهر پدرى دارد مال به‌طور مساوى در میان آنها تقسيم می‌شود؛ و اگر هم برادر و هم خواهر پدرى دارد هر برادر دو برابر خواهر می‌برد.
اگر ورثه میت، فقط چند پسر يا فقط چند دختر باشند، اموال میت به‌طور مساوى ميان آنها قسمت می‌شود.
در فرض سؤال که نوه‌های آن مرد زنده هستند زوجه بیش از یک‌هشتم نمی‌برد.
هرگاه مالى که به آن خمس تعلّق گرفته موجود باشد باید خمس را مقدم بدارند و اگر آن مال موجود نیست احتیاط آن است که حق‌الناس را بر حق‌الله مقدم کنند.
باوجود خواهرزاده به عموزاده‌ها ارثى نمی‌رسد و اگر وارث دیگرى نیست، باید تمام مال را به همان خواهرزاده داد.
نسبت به درآمد اموال منقول باید منافع این مدّت را بپردازند و احتیاط آن است که نسبت به اعیانى نیز همین کار را بکنند.
از میت ارث نمی‌برد.
