جواز قبول هدیهای که از مال مشکوک تهیهشده
شخصی در خارج از کشور آرایشگاهی دارد که زن و مرد را باهم اصلاح میکند. حال این شخص برای من هدیهای آورده است آیا میتوانم قبول کنم؟
با توجه به اینکه نمیدانید از اموال حلال است یا حرام برای شما مانعی ندارد ولی او را نهی از منکر کنید.
عدم قبول اقرار تحت فشار یا اقرار به چیزی که وجود خارجی ندارد
فردی که متهم به جعل و كلاهبرداری ىبوده در مراحل تحقيق، نزد ضابطين قوه قضائيّه اعتراف نموده كه با زنى كه وجود خارجى ندارد زناى غير محصنه كرده ولی در تحقيقات بعدى زنى كه نام برده مورد شناسايى واقع نشده است و در مبادى غير رسمى هم اعلام نموده كه اين اعتراف را در حالتى نموده كه به نحوى غير از آزار و شكنجه مورد فشار بوده، آيا تعقيب نامبرده به اتهام زناى غير محصنه با توجّه به مقدّمهاى كه عرض شد جايز است؟
اگر اقرار و اعتراف تحت فشار باشد اعتبارى ندارد و همچنين اگر اقرار نسبت به مورد خاصّى بشود كه وجود خارجى ندارد.
قبول صدقه برای پرداخت وام دیه
من بدلیل تصادف غیر عمد محکومبه پرداخت دیه شدهام دیه از ستاد دیه بهصورت وام پرداختشده قرار شده ماهیانه وام را پرداخت کنم اما حقوق من کفاف خرج زندگی و اجاره خانه و بدهیهای دیگرم را نمیکند آیا برای پرداخت وام دیه میتوانم صدقه قبول کنم؟
در صورتی که واقعا فقیر باشید استفاده از صدقات مستحب اشکالی ندارد.
وکالت داشتن دادگاه از سوی شاکی در قبول کفالت کفیل
نظر به اینکه در کفالت ایجاب کفیل و حداقل قبول مکفولله شرط است، در مواردى که شاکى به دادگاه مراجعه و طرح دعوا میکند، آیا دادگاه از باب اینکه امر رسیدگى به وى محوّل گردیده، مجاز است که بهجای مکفولله، قبول را انجام دهد؟ (همانگونه که این مطلب از فتواى بعضى از فقها که کفالت را در تعزیرات جایز میدانند، استفاده میگردد)؛ و درصورتیکه دادگاه مجاز است، آیا میتواند قبول کفالت را به پاسگاه محوّل کند؟
عقد کفالت، مانند سایر عقود، قابل انجام از طریق وکالت است; و معمولاً مردمى که به دادگاهها مراجعه میکنند وکالت در اینگونه امور را به دادگاهها، یا کسانى که از سوى دادگاه وکالت دارند میسپارند.
قبول ظاهری صلح
یکى از طرفین مصالحه میداند که این صلح باعث تلف و تضییع حقّ او میشود; ولى به خاطر فشار طرف مقابل و اِعمال زور از ناحیه او، یا هر کس دیگر، تن به آن مصالحه میدهد و ظاهراً قبول میکند. آیا این صلح ارزش دارد؟
مصالحه اجبارى اعتبارى ندارد; ولى اگر ظاهراً مصالحه درست بوده و بعد بخواهد ادّعاى اجبار کند، پذیرفته نیست; مگر اینکه دلیل شرعى بر این امر اقامه کند.