مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

تشخيص با خود مكلّف است.

مانند بیماری یا کاری که اگر به آن نرسد خسارت قابل‌ملاحظه‌ای وارد می‌شود

باید بپردازند.‌

هرگاه پس ‌از انجام رمى توسّط نايب، عذر برطرف شود و وقت باقى باشد، احتياط آن است كه خودش دوباره انجام دهد.

احتياط واجب آن است كه بازگردد.

نماز را تمام کند و احتیاطا اعاده کند.

هرگاه به‌واسطه بيمارى، روزه ماه رمضان را نگيرد و بيمارى او تا ماه رمضان سال بعد طولانى شود، قضاى روزه‏هايى را كه نگرفته واجب نيست، فقط بايد براى هرروز يك مد (تقریباً 750 گرم) گندم يا جو و مانند آن به فقير بدهد، ولى اگر به‌واسطه عذر ديگرى (مثلاً به خاطر مسافرت) روزه نگرفته باشد و عذر او تا رمضان بعد باقى بماند احتياط واجب آن است كه روزه‌هايى را كه نگرفته بعد از ماه رمضان قضا كند و براى هرروز يك مد طعام به فقير دهد، همچنين اگر ترك روزه به خاطر بيمارى بوده، بعد بيمارى رفع شده و عذر ديگرى مانند مسافرت پیش‌آمده است.

اگر وقت باقی است احتیاط ( احتیاط واجب )اعاده نماز است.‌

پس‌ازآنکه نايب اعمال حج را بجا آورد، حج از معذور ساقط مى‌شود و لازم نيست خودش به حج برود؛ هرچند بعداً عذرش برطرف شود؛ امّا اگر قبل از اتمام حج عذرش برطرف شد، چه قبل از احرام باشد يا پس‌ازآن، بنا بر احتياط واجب بايد خودش به حج برود.

حج او باطل نیست ولی سال آینده نایبی بگیرد که به‌جای او این عمل را انجام دهد.

هرگاه جنب از حرام به‌واسطه نداشتن آب، يا عذر ديگر، يا تنگى وقت تيمّم كند، عرق‌های بدن او بعدازآن پاك و نماز با آن صحیح است ولی مادام که بدن یا لباس از سابق عرق دارد با آن نماز نخواند بنا بر احتیاط واجب، ولی عرق‌های بعد از تیمم مانعی ندارد.

لازم نيست كفّاره هرروز را به يك فقير بدهد، بلكه می‌تواند كفّاره چندين روز را به يك نفر بدهد و اگر مقدارى نان دهد كه گندم آن به‌اندازه يك مد باشد كافى است.