در فرض سؤال نمازهای گذشته که شکسته خوانده است را تدریجاً قضا کند.
اگر از اوّل بخواهد به محلی كه كمتر از هشت فرسخ است برود و در وسط راه يا پس از رسيدن به آن مقصد قصد كند مسافرت خود را ادامه دهد به‌طوری‌که مجموع مسافرت او هشت فرسخ باشد، چون از اوّل قصد نداشته بايد نماز را تمام بخواند، ولى اگر در اثنا، يا پس از رسيدن به مقصد قصد كند ازآنجا هشت فرسخ يا بيشتر برود، نماز او شكسته است.
درصورتی‌که قصد رفتن به مسافت نداشته‌اند نماز و روزه آن‌ها کامل است مشروط بر اینکه برگشتن آن‌ها به‌اندازه مسافت نباشد یا قبل از ظهر بازگردند.
كسى كه شغلش مسافرت نيست، ولى در شهر يا روستایى جنسى دارد كه براى حمل آن مسافرت‌های پی‌درپی می‌کند بايد نماز را شكسته بخواند، مگر اینکه کثرت سفر را داشته باشد.
هرگاه يقين دارد سفر او هشت فرسخ است و نماز را شكسته بخواند، بعد بفهمد هشت فرسخ نبوده، نمازش باطل است و بايد آن را اعاده كند و چهار ركعت بخواند و اگر وقت گذشته قضا نمايد.
سزاوار است کسانی که نمازشان شکسته است در صف‌های دیگر بایستند.
این کار جایز نیست و باید بقیه نماز را به نیت فرادا بخوانند.
درصورتی‌که اطلاعی از حرام بودن سفر بدون ویزا به عراق نداشته و حکم را نمی‌دانسته نمازهای چهار رکعتی که شکسته خوانده قضا ندارد.
به مقداری که مشقت و عسر و حرج حاصل نشود قضا کنید ولی بیش از آن لازم نیست.
