حق فسخ برای مرد در صورتی که بعد از ازدواج متوجه شود دختر قبلا هرچند به مدت کوتاه ازدواج موقت داشته ولو دوشیزه باشد (نزدیکی نکرده باشند) باقی است.
در مواردی که به‌طورجدی تصمیم بر ازدواج در فرض پسندیدن وجود دارد، می‌توانند به‌منظور آگاه شدن از حسن و عیب یکدیگر به قسمت‌هایی که مشاهده آن در انتخاب همسر تأثیر دارد نگاه نمایند.
در چنین مواردى احتیاط آن است که مطابق فتواى مرجعى که تعدّد را شرط می‌داند عمل کنند.
طواف حدّ معينى ندارد و طواف در تمام مسجدالحرام جايز مى‌باشد، به‌علاوه برخورد از روى لباس بدون قصد خاص اشكال ندارد.
هرگاه روزه‌دار در ماه رمضان با همسر خود كه روزه‌دار است جماع كند چنانچه او را اکراه (اکراه آن است که زن را تهدید کنند که اگر تمکین نکند کتک می‌خورد) كرده باشد بايد كفّاره روزه خود و همسرش، هر دو را بدهد و قضا بر هر دو واجب است؛ و اگر او راضى شده، بر هرکدام يك كفّاره واجب می‌شود.
اگر بدون اجازه آمده باشند ضامن هستند؛ ولى شوهر هم نباید سخت بگیرد، بسیارند کسانى که به این مشکل مبتلا هستند و با صبر و حوصله آن را حل مى‌کنند.
ادّعاى اين زن پذيرفته نيست؛ مگر این‌که كارشناسان مورداطمینان بر اين معنى گواهى دهند. كه در اين صورت حاكم شرع مدّت يك سال ديگر به شوهر مهلت می‌دهد تا خود را معالجه كند اگر معالجه نكرد زن حق فسخ را دارد؛ مشروط بر این‌که تاکنون رضايت به اين ازدواج نداده باشد.
با توجّه به آنچه نوشته‌شده است فرد مذکور مرتد است، ازدواج با او باطل بوده و زن باید فوراً و بدون طلاق از او جدا شود و اگر بدون توجّه به این مسئله عروسى و آمیزش انجام‌گرفته زن می‌تواند مهرالمثل را مطالبه نماید.
بعدا آن مرد اجازه دهد، در این صورت ازدواج صحیح است.
این کار در مردان نوعى عبرت و در زنان براى رعایت اصول عفت است.
اشکالى ندارد.
پوشيدن کفش‌هایی كه تمام روى پا را مى‌پوشاند، مانند چكمه، گيوه، کفش‌های معمولى و امثال آن و همچنين جوراب در حال احرام جايز نيست؛ خواه ساق پا را بپوشاند، يا نه؛ امّا اگر قسمتى از روى پا را بپوشاند، مانند دمپايى و کفش‌هایی كه قسمتى از روى پا در آن پوشيده نمى‌شود، مانعى ندارد. البتّه اين حكم مخصوص مردان است و پوشيدن كفش و جوراب براى زنان در حال احرام اشكال ندارد.
