مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه بعضى قصاص کنند (مثلاً اولیاى دم یکى از مقتولین فاضل دیه را بپردازد و قصاص کند) دیه بقیّه از اموال قاتل پرداخته می‌شود.

در این موارد، زن باید به حاکم شرع مراجعه کند و حاکم یک سال به مرد مهلت می‌دهد اگر درمان شد ازدواج باقى است، در غیر این صورت زن می‌تواند نکاح را فسخ کند و احتیاج به طلاق نیست و به فرض که مرد بعدازآنکه خوب شود قابل بازگشت نیست مگر به‌صورت ازدواج جدید.

هرگاه اولیاى هر دو زن متّفقاً و با هم خواهان قصاص باشند، چیزى به عنوان دیه به ورثه قاتل پرداخت نمى شود.‌

الف: اگر ادّعاى رؤیت نکند می‌تواند بدون هیچ تشریفاتى با او ادامه زندگى دهد ولى به خاطر تهمتى که به او زده است زوجه می‌تواند از حاکم شرع تقاضاى حدّ قذف کند (حدّ آن 80 تازیانه است) مگر این‌که زوجه او را ببخشد.ب: آرى لازم است ادامه زندگى دهد.ج: اگر شوهر راضى به طلاق بشود اشکالى ندارد.

کار حرامى انجام نداده است; ولى مردان نباید ازدواج موقّت را وسیله هوسبازى خود قرار دهند.‌

هرگاه مرد در ماه رمضان ‌همسر خود را اکراه به مفطرات ديگر (به‌غیراز جماع) كند گناه كرده، امّا كفّاره بر هیچ‌کدام واجب نيست؛ ضمناً آن‌کسی كه روزه‌اش را خورده، بايد قضا كند.

در صورتی که یقین حاصل شود که متعلق به شوهر نیست در میان آن افراد که ارتباط داشته اند قرعه کشی می شود.‌

اگر لباس افتاد برگردد و دوباره بپوشد.

درصورتی‌که فراهم شدن این شرایط میسّر باشد، عنن محسوب نمی‌شود.

بیمارى مزبور عنن محسوب نمی‌شود.

دریافت نفقه از او اشکالی ندارد.‌

از بزرگ‌ترهای فامیل برای راضی کردن او کمک بگیرند، ولی درصورتی‌که براثر نداشتن فرزند، زوجه به عسر و حرج بيافتد (ناراحتى روحى و اجتماعى پيدا كند و يا اصل ازدواج متزلزل شود و امثال آن) زوج بايد موافقت كند.