مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

لازم است شخصى به نيابت از بچه‌ها، بيماران و كسانى كه به‌واسطه عذرى نمى‌توانند شخصاً رمى كنند، رمى جمرات را انجام دهد؛ البتّه اين كار بايد با اذن و اجازه آن افراد باشد و در مورد بچه‌های غیر ممیّز به اذن ولی‌شان است.

چنانچه بيمار مأيوس از بهبودى خود باشد، يا معذور نااميد از برطرف شدن عذر گردد، واجب است نايب بگيرد و اگر مأيوس نيست بهتر است صبر كند و اگر يقين به بهبودى يا برطرف شدن عذر دارد، لازم است صبر كند.

در صورت امكان بايد كسى را نايب كند كه در روز رمى نمايد.

چنانچه عذرهاى مذكور از ابتداى نيابت وجود داشته باشد بهتر است نايب نشوند؛ ولى عذرهايى كه گاه در حج پيش مى‌آيد، مانع از نيابت نيست.

بايد از اوّل شروع كند.

لازم است شخصى به نيابت از بچه‌ها، بيماران و كسانى كه به‌واسطه عذرى نمى‌توانند شخصاً رمى كنند، رمى جمرات را انجام دهد؛ البتّه اين كار بايد با اذن و اجازه آن افراد باشد و در مورد بچه‌های غیر ممیّز به اذن ولی‌شان است.

درصورتی‌که فرصت انجام قضا را داشته‌اید و بعداً مریض شده‌اید هم کفاره عذر دارد و هم کفاره تأخیر و الا دادن کفاره تأخیر کافی است.‌

اگر می‌توانید اجیر بگیرد و الا کفاره بدهید.‌

درصورتی‌که در یادگیری مسئله کوتاهی نکرده باشد نمازهای گذشته صحیح است اما از این به بعد مراعات نماید.

باید قبل از اذان صبح نیت کند والا باید بنا بر احتیاط واجب امساک کرده و قضای روزه را هم بجا بیاورد.

روزه‌خواری برای افراد معذور در بلاد اسلام قطعاً جایز نیست و در بلاد کفر اگر سبب وهن اسلام نشود مانعی ندارد.

به‌طورکلی اگر آن شخص، شرعاً معذور از روزه گرفتن باشد مانعي ندارد ولي درصورتی‌که معذور نيستند بايد آن‌ها را با زبان خوب نهي از منکر نمایید و از تهيه غذا خودداري نمایید؛ و اگر بعد از نهي از منکر ناچار به اين کار باشيد براي شما مسؤوليتي ندارد.