در فرض سوال، تيمم از او ساقط است و بدون طهارت نماز بخواند؛ چون مصداق فاقد الطهورين است. بايد توجه داشت كه فاقد الطهورين اگر فوت كرد نياز به قضاء نمازهاى او نيست. البته اگر در زمان حياتش عذر برطرف شد، بنابر احتیاط واجب قضاى اين نمازها را بجا آورد.
كسى كه به‌واسطه بيمارى يا حيض و نفاس روزه ماه رمضان را نگيرد و پيش از پايان ماه رمضان از دنيا برود لازم نيست روزه‌هايى را كه نگرفته براى او قضا نمايند.
باید قبل از اذان صبح نیت کند والا باید بنا بر احتیاط واجب امساک کرده و قضای روزه را هم بجا بیاورد.
چنانچه عذرهاى مذكور از ابتداى نيابت وجود داشته باشد بهتر است نايب نشوند؛ ولى عذرهايى كه گاه در حج پيش مى‌آيد، مانع از نيابت نيست.
كسى كه معذور از انجام صحيح بعضى از اعمال حج است، احتياط مستحب آن است كه اجير و نايب ديگرى نشود و اگر چنين شخصى، حتّى به‌صورت مجّانى، از سوى شخصى حج بجا آورد، اكتفا كردن به آن خلاف احتياط است، ولى عذرهايى كه در خود حج به‌طور تصادفى پيش مى‌آيد، مانند وقوف اضطرارى و امثال آن، مانع نيابت نيست.
مبادرت صاحبان عذر به انجام عبادات در اول وقت در یک صورت جایز نیست و آن در جایی است که می دانند در آخر وقت عذر برطرف می شود و در سایر صور مجاز است.
چنانچه بيمار مأيوس از بهبودى خود باشد، يا معذور نااميد از برطرف شدن عذر گردد، واجب است نايب بگيرد و اگر مأيوس نيست بهتر است صبر كند و اگر يقين به بهبودى يا برطرف شدن عذر دارد، لازم است صبر كند.
در فرض سؤال درصورتی‌که یقین دارد تا رمضان آینده توان قضا کردن روزه را ندارد می‌تواند کفاره هرروز از ماه رمضان را بعد از همان روز پرداخت نماید.
لازم است شخصى به نيابت از بچه‌ها، بيماران و كسانى كه به‌واسطه عذرى نمى‌توانند شخصاً رمى كنند، رمى جمرات را انجام دهد؛ البتّه اين كار بايد با اذن و اجازه آن افراد باشد و در مورد بچه‌های غیر ممیّز به اذن ولی‌شان است.
لازم است شخصى به نيابت از بچه‌ها، بيماران و كسانى كه به‌واسطه عذرى نمى‌توانند شخصاً رمى كنند، رمى جمرات را انجام دهد؛ البتّه اين كار بايد با اذن و اجازه آن افراد باشد و در مورد بچه‌های غیر ممیّز به اذن ولی‌شان است.
كسى كه نمىتواند وضو بگيرد يا غسل كند جايز است نمازهاى مستحبى را با تيمّم بخواند، حتّى اگر مثلًا براى انجام نماز شب وقت تنگ است مىتواند تيمّم كند.
