همین مقدار که زن به مرد براى خواندن عقد وکالت دهد و مرد بگوید: «این زن را براى همیشه، یا براى فلان مدّت، به فلان مبلغ مهریّه به عقد خود درآوردم» و بعد بگوید: «از سوى خودم قبول کردم»، کافى است.
چنانچه وکالت محدودیت زمانی نداشته وکالت جدید لازم نیست.
ازدواج او شرعا مانعی ندارد اما اگر بعد از عقد توانایی نزدیکی نداشته باشد زن حق فسخ عقد را دارد مگر اینکه مرد قبل از عقد یا هنگام عقد این موضوع و مشکل را گفته باشد و زن قبول کرده باشد.
جایز نیست، زیرا اسقاط ما لم یجب است.
البته چیزی به عنوان مهریه به شخص ثالث نمی توان داد اما تعیین پرداخت مالی به عنوان شرط ضمن عقد برای او مانعی ندارد.
در صورتی که نتواند ادعای خود را ثابت کند از او پذیرفته نیست.
درصورتی‌که صیغه، جدی باشد همسر یکدیگر خواهند شد.
اگر تغییر حقیقى باشد زوجیت بلافاصله فسخ می‌شود و می‌توانند مجدداً عقد ازدواج درشکل جدید بخوانند ولى احتیاط آن است که زمان عدّه بگذرد.
در فرض سؤال عقد باطل نيست ولي مرد بايد به‌شرط عمل کند.
هرگاه زن، كسى را وكيل كند كه او را مثلاً براى ده روز يا دو ماه به عقد مردى درآورد و ابتداى آن را معيّن نكند بايد آغاز آن را از روز و ساعتى كه عقد می‌کند قرار دهد.
نمی‌تواند با او زندگى کند و ازدواجش باطل است.
نمی‌تواند با او زندگى کند و ازدواجش باطل است.
