مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه براى انجام كارى بعد از اتمام عمره از مکه خارج شود، چنانچه در همان ماه بازگردد، احرام بر او واجب نيست. مثلاً در اوایل ماه ذی‌القعده عمره تمتّع را بجا آورده و از مکه خارج‌شده و به جدّه يا جاى ديگر خارج از محدوده حرم رفته و در همان ماه ذی‌القعده بازگشته است، بر چنين شخصى احرام واجب نيست؛ امّا اگر در ماه بعد وارد شود بايد محرم گردد و دوباره عمره بجا آورد و همين، عمره تمتّع او حساب مى‌شود و احتیاط آن است كه براى عمره سابق يك طواف نساء و نماز طواف بجا آورد.

هرگاه از راهى بگذرد كه محاذى هیچ‌یک از میقات‌ها نيست (مانند جدّه)، باید به ميقات، يا جايى كه محاذى يكى از میقات‌ها باشد رود و ازآنجا محرم شود و اگر آن‌هم امكان ندارد، از هر جا كه احتمال مى‌دهد محاذى يكى از میقات‌هاست محرم مى‌شود، سپس به اولین نقطه حرم (در اطراف مکه) كه رسيد، احرام خود را تجديد مى‌كند (يعنى دوباره نيّت نموده و لبّيك گويد).

درهرحال فرزند او مشروع است و از آنها ارث می‌برد.

كسانى كه از محاذات غير مسجد شجره عبور مى‌كنند، احتياط مستحب آن است كه قبل از رسيدن به محاذات، به نذر محرم شوند و بهتر آن است كه در محاذات تجديد احرام كنند (ولى واجب نيست).

مكروهات احرام چند چيز است:1. احرام در احرامى مشكى و احتياط ترك آن است و بهتر احرام در جامه سفيد است.2. خوابيدن محرم در رختخواب و بالش زردرنگ.3. احرام بستن در جامه چركين و اگر لباس احرام كثيف شود بهتر است مكلّف مادام كه در حال احرام است آن را نشويد؛ ولى مى‌تواند تبديل كند.4. احرام بستن در جامه راه‌راه.5. استعمال حنا پيش از احرام، درصورتی‌که اثر آن تا حال احرام باقى بماند و فرقى ميان حنا و رنگ‌های امروزى نيست.6. بهتر است محرم كيسه و مانند آن بر بدن نكشد.7. لبّيك گفتن در جواب كسى كه او را صدا مى‌كند، بلكه احتياط ترك آن است.

اگر می‌تواند به میقات بازگردد، هرچند بعد از رفتن به مکه باشد، باید چنین کند، ولى چون وارد شدن به مکه بدون احرام جایز نیست، از أدنى الحلّ به نیّت عمره مفرده محرم می‌گردد و پس از اعمال عمره مفرده، به یکى از مواقیت معروف می‌رود و براى «عمره تمتّع» به‌طور صحیح محرم می‌شود.

اگر بعد از احرام فوت كند، حج او قبول است؛ خواه در حرم فوت كرده باشد، يا خارج از حرم. همچنین اگر بعد از عمره تمتع فوت کرده باشد نیابت از او لازم نیست.

اين كار براى او مجاز است، ولى بايد براى هر احرام یک كفّاره بدهد.

واجب است هنگام احرام «لبّیک‌های چهارگانه» را همانند تكبيرة الاحرام نماز، به عربی صحيح ادا كند و احتياط واجب آن است كه به‌صورت زير باشد:«لَبَّيْکَ اللّهُمَّ لَبَّيْکَ، لَبَّيْکَ لا شَريکَ لَکَ لَبَّيْکَ، اِنَّ الْحَمْدَ وَ النِّعْمَةَ لَکَ وَالْمُلْکَ، لا شَريکَ لَکَ؛ خداوندا! اجابت (و اطاعت) مى‌كنم دعوت تو را و دگربار هم اجابت مى‌كنم تو را، همتايى براى تو نيست، اجابت مى‌كنم تو را، ستايش تنها تو را سزاوار است و نعمت و ملك از آن توست، هيچ همتايى ندارى!».

اگر در ابتدا نيّت كرده و تلبيه گفته، احرام محقق شده و تجديد آن معنى ندارد؛ و نمى‌تواند براى عمره ديگرى نيّت كند. بنابراين، احرام دوم باطل است، ولى مى‌تواند نيّت عمره خود را به عمره تمتّع برگرداند؛ به‌شرط این‌که عمره مفرده به سبب نذر و مانند آن بر او واجب نشده باشد.

طواف و سعى مزبور صحيح و عمره مذكور مُجزى است، ولى اگر عمداً باشد كفّاره دارد.

از احرام خارج‌شده، ولى كفايت از حج واجب نمى‌كند و چنانچه سال اوّل استطاعت او باشد، حج بر او واجب نشده است. زيرا استطاعت بدنى ندارد.