مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر لبه‌هاى احرامى دوخته باشد ضررى ندارد؛ هرچند احتياط مستحب در ترك آن است.

این‌گونه دوختن‌ها اشكالى ندارد؛ و آنچه بر مردان از البسه دوخته‌شده که در حال احرام حرام است عبارت است از لباس‌هایی مانند پيراهن، قبا، کت‌وشلوار، زیر پیراهن، شورت.

مرد محرم هنگام سفر (چه پیاده باشد و چه سواره) نبايد زير سايه برود، يا سايبانى مانند چتر بر سر بگيرد. بنابراين، سوارشدن بر هواپيما، يا اتومبيل سرپوشیده و مانند آن، هنگام روز براى مردان محرم جايز نيست؛ ولى براى زنان و بچه‌ها جايز است و كفّاره‌اى هم ندارد.

در شهر مانعى ندارد؛ هرچند در حال حركت به‌سوی عرفات باشد، ولى هنگامی‌که به خارج شهر رسيد سايبآنجايز نيست؛ مگر این‌که شب باشد.

براى بيماران و كسانى كه از حرارت آفتاب شدیداً ناراحت مى‌شوند، يا تابش آفتاب به آن‌ها زيان مى‌رساند، جايز است از ماشين سقف دار و مانند آن استفاده كنند؛ امّا بايد كفّاره بدهند.

احتياط واجب آن است كه محرم، خواه زن باشد يا مرد، از پوشيدن هرگونه زینت‌آلات اجتناب كند؛ حتّى احرامى زينتى، يا دمپايى زينتى نپوشد.

گرفتن ناخن دست يا پا، حتّى گرفتن يك ناخن يا قسمتى از آن، بر محرم حرام است؛ ولى اگر ناخن آسیب‌دیده و ماندن آن ضرر دارد، يا مايه ناراحتى شديد است، مى‌تواند آن را قطع كند.

در حکم ناخن گرفتن تفاوتى ميان انگشت اضافى و غير آن نيست (بنا بر احتياط واجب).

هرگاه شخصی بيش از ده ناخن داشته باشد،الف: اگر تمام ناخن‌ها را بگيرد، بايد يك گوسفند كفّاره بدهد و احتياط مستحب آن است كه براى هر يك از ناخن‌های اضافه بر ده ناخن اصلى، كفّاره مد طعام بدهد. ب: اگر تنها ده ناخن اصلى را در حال احرام بگيرد، احتياط واجب آن است كه يك گوسفند كفّاره بدهد.ج: اگر بعضى از ناخن‌های اصلى و بعضى از ناخن‌های اضافه را بگيرد، براى هر يك از ناخن‌های اصلى يك مد طعام و براى هر يك از ناخن‌های اضافى نيز، بنا بر احتياط مستحب، يك مد طعام مى‌پردازد.

ازدواج كردن در حال احرام براى مُحرِم، اعم از زن و مرد، جايز نيست؛ خواه خودش صيغه عقد را بخواند، يا به ديگرى وكالت دهد كه اين كار را انجام دهد. خواه عقد دائم باشد يا موقّت و درهرصورت عقد او باطل است، اما و هرگاه علم به حرام بودن آن داشته باشد و اقدام به اين كار كند، آن شخص بر او حرام ابدى خواهد شد.

اگر با علم به مسئله (حرام بودن عقد ازدواج در حال احرام) همسری را در حال احرام برای خود عقد کند، آن همسر بر او حرام دائمی می‌شود ولى اگر با جهل به مسئله چنين كارى كند، عقد باطل است، امّا حرام ابدى نمى‌شود، هرچند احتياط مستحب آن است كه با او ازدواج نكند؛ مخصوصاً اگر با او نزديكى كرده باشد.

در حرمت ازدواج در حال احرام و احکام آن فرقی بین عقد دائم و موقت نیست.