مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

واجبات «احرام» سه چيز است: «پوشيدن لباس احرام»، «نيّت» و «گفتن لبّيك».

منظور از ميقات جايى است كه بايد ازآنجا براى حج يا عمره احرام بست و بدون احرام نمى‌توان از آن گذشت.

در حرمت ازدواج در حال احرام و احکام آن فرقی بین عقد دائم و موقت نیست.

شخصى كه مى‌خواهد احرام ببندد واجب است قبلاً لباس‌هایی را كه پوشيدنش بر محرم حرام است از تن بيرون آورد، سپس دو جامه احرام را بر تن كند. يكى را (كه ازار گويند) به‌صورت لنگ دور كمر ببندد و ديگرى را مانند عبا بر دوش بيندازد) و آن را «رداء» گويند.

اگر به احرام صحيح محرم شده نمى‌تواند نيّت را عوض كند؛ بلكه بايد عملش را به همان نيّتى كه در احرام داشته به انجام برساند.

مستحب است ولی طفلِ غير مميّز، يا هرکسی كه عهده‌دار كارهاى كودك است او را محرم كند و لباس احرام بر وى بپوشاند و از طرف او نيّت كند؛ يعنى به هنگام عمره تمتّع بگويد: «اين طفل را محرم مى‌كنم به عمره تمتّع قربت الى الله» و به هنگام حج تمتّع بگويد: «اين طفل را محرم مى‌كنم براى حج تمتّع قربت الى الله» و در صورت امكان او را وادار كند كه لبّيك بگويد و اگر توانايى ندارد خودش از طرف او لَبّيك بگويد؛ امّا اگر ولی مى‌ترسد كه نتواند وظايف مربوط به كودك را به‌درستی انجام دهد، بهتر است از محرم كردن وى صرف‌نظر كند.

اگر با علم به مسئله (حرام بودن عقد ازدواج در حال احرام) همسری را در حال احرام برای خود عقد کند، آن همسر بر او حرام دائمی می‌شود ولى اگر با جهل به مسئله چنين كارى كند، عقد باطل است، امّا حرام ابدى نمى‌شود، هرچند احتياط مستحب آن است كه با او ازدواج نكند؛ مخصوصاً اگر با او نزديكى كرده باشد.

احرام بعد از نماز واجب یا شش رکعت نافله مستحب است و اگر ترک شود خللی به احرام وارد نمی شود و حتی زن حایض نیز می تواند محرم شود.‌

رجوع كردن در حال احرام به زنى كه وى را طلاق رجعى داده، اشكالى ندارد.

كشتن ملخ نيز براى محرم بنا بر احتیاط واجب جايز نيست. بنابراين، اگر از راهى بگذرد كه ملخ در آن است چنانچه بتواند، راه خود را تغيير دهد و اگر نمى‌تواند بايد مواظب باشد ملخ‌ها را حتّى الامكان پايمال ننمايد، ولى در صورت ناچارى و مشقّت و عُسر و حرج اشكالى ندارد.

برای بار اول اشکال دارد و فقط باید به نیت خودش انجام دهد.

در احرام طهارت شرط نيست و لازم نيست محرم به هنگام احرام بستن، از حدث اصغر و اكبر پاك باشد، بنابراين بدون وضو و در حال جنابت يا حيض، يا نفاس و استحاضه مى‌تواند محرم شود. (البتّه روشن است كه در صورت جنابت و حيض و نفاس بايد خارج از مسجد محرم شود) و غسل احرام بر زن حائض و نفساء نيز مستحب است.و استحباب مؤكّد پاك بودن است (طهارت فقط در طواف و نماز طواف شرط است).