مجادله بدون قسم
حکم مجادله بدون قسم در حال احرام چیست؟
احتياط آن است كه در حال احرام از هر نوع مجادله و خصومت بپرهيزد؛ هرچند جملههاى قسم در آن نباشد.
احتياط آن است كه در حال احرام از هر نوع مجادله و خصومت بپرهيزد؛ هرچند جملههاى قسم در آن نباشد.
«جدال» در حال احرام ممنوع است، همانگونه كه در این شريفه 179 سوره بقره به آن اشارهشده است و منظور از «جدال» در اينجا آن است كه از روى خصومت و دشمنى براى اثبات مطلبى در مقابل ديگرى به خدا سوگند ياد كند و بگويد: «بَلى وَاللّهِ...؛ آرى، به خدا سوگند كه مطلب چنين است» يا براى نفى مطلبى بگويد: «لا وَاللّهِ...؛ نه، به خدا سوگند مطلب چنين نيست» و فرقى ميان عربى و فارسى و زبانهای ديگر نمىباشد؛ بلكه هر عبارتى كه اين مفهوم را برساند در حال احرام حرام است و احتياط آن است كه از مخاصمات خالى از قسم نيز بپرهيزد.
گرفتن ناخن دست يا پا، حتّى گرفتن يك ناخن يا قسمتى از آن، بر محرم حرام است؛ ولى اگر ناخن آسیبدیده و ماندن آن ضرر دارد، يا مايه ناراحتى شديد است، مىتواند آن را قطع كند.
هرگاه مُحرِم با خود بازى كند و منى از او خارج شود، حكمش حكم كسى است كه با همسر نزديكى كرده باشد، كه شرح آن در مسائل نزدیکی با همسر در حال احرام، بیانشده است و اگر با همسر خود بازى كند، يا بهوسیله نگاه كردن، يا فكر و تصوّر كردنِ چنان صحنههايى، منى از او خارج گردد، كفّاره بر او واجب است؛ بلكه بنا بر احتياط واجب تمام احكام جماع با همسر در حال احرام را، دارد.
هرگاه در حال «احرام حج» از روى علم و عمد با همسر خود نزديكى كند، چنانچه قبل از وقوف به عرفات يا مشعرالحرام صورت گيرد، حج او فاسد مىشود؛ ولى بايد آن را تمام كرده و سال آينده اعاده نمايد و كفّاره آن يك شتر است و بايد آن زن و مرد (بنا بر احتياط واجب) تا پايان مناسك حج از هم جدا شوند، يا شخص سوّمى با آنها باشد و در سال بعد نيز هنگامیکه به آن مكان ـ كه عمل مذكور در آن واقعشده ـ مىرسند، بايد تا پايان حج از هم جدا شوند.
هرگاه نزديكى با همسر عالمآ و عامدآ در «عمره تمتّع» واقعشده باشد، كفّاره آن بنا بر احتياط واجب يك شتر است؛ ولى عمره او باطل نمىشود. خواه اين عمل قبل از سعى صفا و مروه باشد، يا قبل از تقصير و بيرون آمدن از احرام، ولى احتياط مستحب آن است كه اگر قبل از سعى باشد، عمره را در صورت امكان تمام كرده، سپس آن را اعاده كند.
هرگاه نزديكى با همسر از روى علم و عمد در «عمره مفرده» واقع شود، اگر قبل از اتمام سعى صفا و مروه باشد عمره او باطل است و يك شتر بايد كفّاره بدهد و احتياط واجب آن است كه عمره را تمام كرده و در ماه قمرى بعد به يكى از میقاتها رفته مجدداً احرام ببندد و عمره مفرده را اعاده كند و فرقى ميان عمره واجب و مستحب نيست؛ امّا اگر بعد از طواف و سعى (و قبل از تقصير) باشد، عمره او باطل نخواهد شد.
اگر احرام را فراموش كند و به منى يا عرفات برود، واجب است به مکه بازگردد و احرام ببندد و چنانچه براثر تنگى وقت يا عذر ديگرى، بازگشت به مکه ممكن نشود از همانجا كه هست (عرفات، يا مشعر، يا منى) قبل از رمى جمرات و قربانى كردن محرم مىشود و اگر بعدازآن متوجّه شود، وقت احرام گذشته و حجش صحيح است.
اين كار اشكال ندارد؛ ولى تفاخر و برتریجویی حرام است.
لباس احرام و پول قربانى در حج نيابتى بر عهده اجير است؛ مگر اینکه هنگام قرارداد طور ديگرى شرط كرده باشند.
مادام كه يقين به مميّز بودن او نداشته باشد احكام غير تمييز بر او جارى مىشود.
میقاتهای احرام ده محل است، كه پنج ميقات آن اصلى است:1. مسجد شجره2. جُحْفَه3. وادى عقيق4. قرن المنازل5. يلملم6. شهر مکه7. منزل خود انسان 8. جعرانه9. محاذات يكى از میقاتها10. أدنى الحل