فقط نفقه حال را شامل می شود و نفقه گذشته به عنوان دین بر عهده شوهر است و نفقه آینده هنوز بر گردن شوهر واجب نشده است.
حاکم شرع می تواند زوجه را ملزم به تمکین کند.
ادعای زوجه نسبت به بذل مدت کافی نیست. و در صورتی که سند معتبری در دست است زوج باید قبول کند ولی می تواند باقیمانده مدت را بذل کرده و خود را خلاص نماید.
در صورت ثابت بودن زوجیت ممانعت از ملاقات دلیل روشنی ندارد.
اگر تنها وعده بوده، اداى آن واجب نيست؛ امّا بدون شك عمل به آن مستحب مؤكّد است، ولى چنانچه آن را جزئى از مهريّه قرار داده‌اید، يا شرط ضمن العقد بوده، بايد به آن عمل كنيد.
در فرض سؤال مهریّه به حال خود باقی است و باید پرداخت شود.
با تقسیط مهریه و پرداخت اولین قسط، حقّ حبس از بین می‌رود چراکه موضوع ادای دین تغییر کرده است؛ به این صورت که مهریه از پرداخت یکجا به پرداخت اقساطی تغییر پیداکرده و با پرداخت قسط اوّل، مهریه دریافت شده است و حقّ حبس از بین می رود. ولی چنانچه در پرداخت هر قسط کوتاهی کند حقّ حبس برای زوجه باقی خواهد بود البته توجّه داشته باشید با تمکین و آمیزش ولو یک‌بار، حقّ حبس زایل میشود؛ و اگر حقّ حبس را تا پایان اقساط بپذیریم گاهی تمکین بعد از 40 یا 60 سال انجام میشود!
احتیاط واجب آن است که شوهر هزینه درمان او را بدهد.
تنها درصورتی‌که افضاء شده و قابل‌ترمیم نباشد و ازدواج‌نکرده باشد احتیاط واجب آن است که مرد نفقه را بدهد.
اشتغال زوجه در خارج از منزل بدون جلب رضایت زوج جایز نیست، مگر این‌که در ضمن عقد ازدواج یا عقد خارج لازم دیگری شرط کرده باشد، ولی اگر شوهر در زندان است و یا به مسافرت طولانی رفته است و زن نیاز به کار دارد مانعی ندارد.
در فرض سؤال احتیاط این است که اجتناب نمایند.
در فرض سؤال اگر زن از شوهر طلبی داشته باشد و شوهر حاضر به ادای آن نیست، زن میتواند اموال او را در مقابل آن بردارد.
