اگر در دوران تحصیل آنجا حکم وطن شمارا دارد و در آن محل سکونت می‌کنید چنانچه قبل از اذان ظهر به آنجا برسید (چنانچه کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشید) باید روزه‌بگیرید و اگر در دوران تحصیل، کثیر السفر بوده‌اید با توجه به فاصله‌ای که ایجادشده، در این چند روز مسافر هستید و نماز و روزه‌تان شکسته است (تا زمانی که دوباره کثیر السفر شوید).
گرفتن روزه در روز اوّل ذی‌الحجه تا روز نهم مستحب است، ولى اگر به‌واسطه ضعف روزه نتواند دعاهاى روز عرفه را بخواند روزه آن روز مكروه است.
کافی نیست، زن باید تمام با بخش قابل توجهی از مابذل را تحویل بگیرد.
اگر كسى بگويد من وصى يا ولی میت هستم، يا ولی میت به من اجازه داده كه اعمال او را انجام دهم و بدن میت در اختيار اوست، انجام كارهاى میت بايد با اجازه او باشد.
زنى كه مهريّه‌اش به‌اندازه هزينه حج است، اگر شوهرقدرت پرداخت آن را نداشته باشد، زن حقّ مطالبه ندارد و مستطيع محسوب نمى‌شود؛ و اگر زوج قادر بر پرداخت باشد و مطالبه آن براى زن مفسده‌اى ندارد، درصورتی‌که شوهر نفقه و مخارج زن را بپردازد، لازم است مهريّه‌اش را مطالبه نموده و به حج برود؛ امّا اگر مطالبه مهريّه مشكلى در زندگى زن ايجاد مى‌كند و ممكن است به اختلاف يا مانند آن منتهى شود، مستطيع نمى‌باشد.
در صورتی که در عرف محل شروع زندگی مشترک بدون جشن عروسی معمول نیست می تواند امتناع کند ولی رفت و آمد آنها با یکدیگر مانعی ندارد.
چنانچه ممکن باشد که زیادى را به دیگرى واگذار کند و دور ریخته نشود، مانعى ندارد که زیادتر بگیرد و الا اسراف است و حرام است.
اگر پول مزبور را به‌صورت شرط ضمن عقد جهت پدر قرار دهند حلال است.
درصورتی‌که قصد دارد براي مدت طولاني در آنجا سکونت داشته باشد (مثلاً یک سال يا بيشتر)، يا هفته‌ای حداقل سه روز به مدت دو سال يا بيشتر در آنجا باشد، آنجا در حکم وطن خواهد بود، روزه صحیح است و نيازي به‌قصد ده روز ندارد ولي اگر آنجا نمی‌ماند ولي در هفته حداقل سه روز رفت‌وآمد دارد و اين کار براي مدتي (حداقل دو ماه) ادامه دارد، روزه در آن محل و بين راه صحیح است.
در برخی روایات به این معنا اشاره‌شده است.
درصورتی‌که فرصت انجام قضا را داشته‌اید و بعداً مریض شده‌اید هم کفاره عذر دارد و هم کفاره تأخیر و الا دادن کفاره تأخیر کافی است.
