این شرط صحیح نیست و با شرط، تنها امور اعتباری تغییر می کند ولی امر تکوینی خارجی مانند خویشاوندی و زوجه شدن و احکام الهی مترتب بر آن را نمی توان تغییر داد، ولی می تواند در عقد موقّت از ثلث برای زوجه یا زوج وصیت شود.
این شرط اشکال دارد، ولی هرگاه در ضمن عقد شرط کند که زن نفقه خود را ببخشد، مانعی ندارد.
در ازدواج موقّت اشکال ندارد و عقد صحیح است.
در فرض سؤال می‌تواند بگوید تمام ثروتم را بنامت کردم و شرط می‌کنم که بعد از من ازدواج نکنی و اگر ازدواج کرد قابل‌فسخ است. (اموال به ورثه برمی‌گردد)
در فرض سؤال جایز نیست. (زن نمی‌تواند چنین شرطی کند و بر مرد نیز در شرایط فعلی جایز نیست.)
هرگاه قبلاً توافق بر شروطى شده و طرفین آن را امضا کرده‌اند، سپس عقد خوانده‌شده، این شروط لازم‌الاجرا است؛ و به‌اصطلاح فقهى از قبیل شروط مبنی علیها العقد است.
اگر این شرط، قبل از عقد باشد و عقد مبنی بر آن خوانده شود یا در ضمن عقد شرط کنند، زوج باید به آن عمل کند، ولی اگر بعد از عقد شرط شود، لازم‌الاجرا نیست و در این صورت اگر زوجه به خانه شوهر نرود ناشزه می شود و حق نفقه ندارد.
هرگاه شرط کنند، این شرط لازم‌الاجراست و در صورت تخلّف احتیاط واجب این است که زن هزینه آن را بپردازد.
چنین شرطی صحیح نیست و با شرط، تنها امور اعتباری تغییر می کند ولی امر تکوینی خارجی مانند خویشاوندی و زوجه شدن و احکام الهی مترتب بر آن را نمی توان تغییر داد، ولی می تواند در عقد دائم شرط کنند که مطالبه ارث نکنند یا در زمان حیات چیزی بگیرند و در عوض شرط کنند مطالبه ارث نکنند.
