مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

درس خواندن مجوز افطار روزه نمی‌گردد و چنانچه بتواند، باید ساعت مطالعه خود را تغییر دهد و به فاصله زمانی افطار تا سحر و یا زمان‌هایی که توان بیشتری برای درس خواندن دارد موکول نماید. در غیر این صورت، تنها مجوز افطار این است که در برخی روزها (مثلاً هفته‌ای 3-4 روز) قبل از ظهر به مقدار مسافت شرعی از شهر خارج و در آنجا افطار کند و برگردد؛ و تا ماه رمضان سال آینده قضای آن را بجا آورد.

روزه‌خواری برای افراد معذور در بلاد اسلام قطعاً جایز نیست و در بلاد کفر اگر سبب وهن اسلام نشود مانعی ندارد.

بهتر است براى نماز مغرب در مسجد حضور یابند و اگر به آن‌ها اصرار بر افطار شود، می‌توانند افطار کنند و روزه آن‌ها صحیح است.

مسافرانى كه در سفر روزه خود را خورده‌اند و پيش از ظهر به وطن يا جايى كه می‌خواهند ده روز اقامت كنند وارد شوند، نمی‌توانند روزه‌بگیرند اما مستحب‏ است اعمالى كه روزه را باطل می‌کند ترك كنند.

فطریّه بر عهده خود اوست؛ ولى احتیاط لازم آن است که از میزبان خود براى پرداخت این فطریّه نیز اجازه بگیرید.

در فرض سؤال قضا کافی است.

درصورتی‌که با حکم حاکم به‌یقین رسیده قضا دارد ولی کفاره ندارد.

اگر روزه‌دار روزه خود را به چيز حلالى باطل كند، بعد كار حرامى ‏كه روزه را باطل می‌کند انجام دهد احتیاط واجب این است که دو کفاره بدهد و در این مورد می‌تواند به مرجع دیگری مراجعه نماید.

بعد از غروب آفتاب با هر چیزی افطار کند روزه باطل نمی‌شود ولی افطار به حرام از اجر و پاداش او می‌کاهد ولی افطار به حرام قبل از غروب آفتاب، روزه را باطل می‌کند و کفاره جمع دارد.

افطار بعدازظهر در روزه استیجاری جایز است اما بنا بر احتیاط مستحب کفاره دهند.

هرگاه در هواى صاف به‌واسطه تاريكى يقين كند مغرب شده و افطار كند بعد معلوم شود مغرب نبوده، باید قضا نماید و کفاره ندارد.

چنانچه تحقیق کافی نکرده قضا دارد ولی کفاره ندارد.