مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

دیه بر عهده کسى است که این دستور را به او داده است.

درصورتی‌که یقین داشته باشد سبب سقط بچه نزدیکی است دیه تعلق می‌گیرد و از دیه چیزی به پدر و مادر نمی‌رسد.) پدر و مادر باید مشترک دیه را بپردازند)

در قتل عمد جنین دیه است و قصاص نیست حتّى جنین کامل، زیرا اوّل اینکه عمومات قصاص شامل جنین نمی‌شود. دوّم اینکه در روایات متعدّدى که در باب دیه جنین واردشده، تعبیراتى وجود دارد که یا صریح در قتل عمد است و یا اعم از قتل عمد و خطا و شبه عمد است و در همه آن‌ها تصریح به دیه شده و ثالثاً برفرض که مصداق شبهه شود، حدود و قصاص تُدْرَاُ بالشّبهات به‌خصوص اینکه فتواى به جواز قصاص در باب جنین از کسى از مشاهیر فقها دیده نشده است جز در موارد نادر.

در صورتی نقص و ضرر مستند به چنین کارهایی بوده دیه دارد.

دیه بر عهده هر دو است، هرکدام به مقدارى که در آن کار سهیم بوده‌اند.

درصورتی‌که از گفته متخصصان متدين يقين يا خوف خطر يا ضرر مهمي براي مادر حاصل شود، پايان دادن به حاملگي تا زماني که روح دميده نشده جايز است؛ و چون احتمال تعلق ديه می‌رود احتياط واجب آن است که ورثه اين کودک (غير از پدر و مادر) با ميل و رضاي خود از آن صرف‌نظر کنند.

نگهداری آن واجب نیست و دیه به آن تعلّق نمی‌گیرد.

اسقاط جنين حرام است، ولي هرگاه جنين در مراحل ابتدايي باشد و به‌صورت انسان کامل درنیامده باشد (قبل از چهارماهگي و دميده شدن روح) و باقی ماندن جنين در آن حالت و سپس تولد ناقص آن به تصديق اهل اطلاع متدين باعث عسر و حرج شديد براي پدر و مادر گردد، پايان دادن به حاملگي جايز است و احتیاطاً بايد ديه را بدهند.

درصورتی‌که یقین یا خوف خطر یا ضرر مهمی براى مادر نباشد جایز نیست و دیه دارد.

دیه سقط بر عهده کسى است که دارو را مصرف می‌کند.

درصورتی‌که زن بدون اختیار شوهر خودش را کنار بکشد و دیه‌ی آن ده دینار است که توسط زن لازم است پرداخت شود.

دیه به ورثه‌ای که دخالت نداشته‌اند می‌رسد و رضایت و عدم رضایت اهمیت ندارد، البته اگر امر کرده باشند یا زباناً تشویق کرده باشند، از دیه ارث نمی‌برند.