تنها در صورتى غسل مسّ ميّت واجب می‌شود كه تماس در بيرون از رحم صورت گيرد و خلقت جنين كامل شده باشد; يعنى بعد از چهار ماه.
هرگاه ضررى باشد كه در برابر تسكين درد شديد در ميان عقلا قابل‌پذیرش باشد اشكالى ندارد؛ و اگر ضرر مهمی است كه او را به خطر می‌اندازد، جايز نيست؛ و اگر براى خودش ضرر نداشته باشد، بلكه براى جنين ضرر داشته باشد نيز حكم مسئله همين است.
در صورتی که این کار سبب ابتلای به بیماری خطرناک منتهی به مرگ می شود دیه تعلق می گیرد و آن کس که باعث شده باید دیه را بپردازد و اگر فقط هزینه درمانی سنگینی دارد آن را باید بپردازد.
نسبت به ضايعاتى كه در پوست آلت و تنگى مجرا و كج شدن به وجود آمده، طبق تشخيص كارشناس ارش تعلّق می‌گیرد و در مورد عدم بارورى، اگر پس از معالجه مشكل حل نشود آن نيز ارش دارد.
اگر معاينات باعث ايجاد روحيه در بيمار شده و روحيه بالا تأثير مثبتي در بهبودي بيمار يا آرامش روح او داشته اشکال ندارد.
درصورتی‌که بيمار راضى باشد و اطّلاع كافى به او داده شود، مانعى ندارد.
شخص ماما تنها مستحق تعزير است; و ممكن است تعزير مالى انتخاب شود.
در فرض سؤال پزشك ضامن خون نيست، ولى گناه بزرگى مرتكب شده و قابل‌تعقیب است.
هرگاه نيّتشان خدمت باشد و گرفتن اجر و مزد براى تأمين زندگى صورت گيرد، اجر و پاداش اخروى آن‌ها محفوظ است.
