در صورت عدم تقصير و عدم سهل‌انگاری، طبيب ضامن نيست. در مورد مدير بيمارستان و مسئول برق نيز همین‌گونه است.
هرگاه روش طبّ قديم را به‌صورت كلاسيك و به شكل علمى و تجربى خوانده و آموخته باشند مانعى ندارد.
این روش که مستلزم توهین بیشتر و به نوعی تثبیت آن است روش مناسبی نیست، از روش جایگزین استفاده کنند.
جز در موارد ضرورت جايز نيست.
اين مسئله دو حالت دارد: حالت اوّل اين است كه عرف پزشكان، پزشك را در برابر فرانگرفتن معلومات جديد مقصّر می‌شناسند، در اين صورت ضامن است. حالت دو آن است كه فراگرفتن آن مسائل را وظيفه طبيب نمی‌دانند، بلكه جزء تكامل علم محسوب می‌شود، در اين صورت مسئول نيست.
مداوا کردن فرد بهایی با رعایت موارد طهارت برای پزشک مانعی ندارد.
در فرض مسئله براى مقاصد پزشكى مانعى ندارد. البته مشروط بر این‌که مفاسدی بر آن مترتب نشود.
آرى ضامن است; مگر اينكه بيمار را از اين امر باخبر كرده و اجازه گرفته باشد.
چنانچه در آن ساعت وظيفه خاصی نداشته باشند و اين كار مخالف ضوابط ادارى و كارى نباشد، اشكالى ندارد.
در مواردى كه ضرورت دارد مجاز است؛ و منظور از ضرورت اين است كه معاينه بدنى براى آن كار لازم است و بدون معاينه بدنى استخدام نمی‌کنند و شخص هم نياز به استخدام دارد.
انتخاب راه دو لازم است.
