مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

۱. هرگاه كارشناسان متدین ضرورت اين كار را تصديق كنند مانعى ندارد.۲. اگر منظور از اجبار اين است كه شغل خود را از دست می‌دهد، نبايد تن به كار حرام بدهد.۳. طبيب در اين حال ضامن است.

تلقیح نطفه مرد بیگانه، شرعاً حرام است و فرزند حاصل نامشروع خواهد بود.بنابراین، جايز نيست نطفه مرد بيگانه را در رحم زنى وارد كنند، خواه با اجازه‏ آن زن باشد يا نه و خواه شوهر داشته باشد يا نه و خواه شوهرش اجازه بدهد يا نه؛ و هرگاه چنين كنند و بچه‌ای از آن متولّد شود اگر اين عمل به‌طور شبهه انجام‌شده مثل‌اینکه گمان مى‏كرد زن خود اوست و زن نيز گمان مى‏كرد نطفه شوهر اوست و بعدازآن معلوم شد چنين نبوده، در اين صورت بچه متعلّق به آن مرد و زن است و تمام احكام فرزند را دارد، ولى اگر اين كار از روى علم و عمد انجام گيرد بچه‌ای كه از آن متولّد می‌شود فرزند آن‌ها حساب نمی‌شود و احكام ارث و مانند آن را ندارد؛ ولى احكام محرمیت نسبت به صاحب نطفه، زن و بستگانشان جارى می‌شود.

تنها راه برای استفاده از نطفه مرد بیگانه این است که مرد موقّتا همسر خود را طلاق دهد و آن زن پس از عدّه به عقد موقّت مرد موردنظر درآید (هرچند اصلاً همدیگر را نبینند) سپس نطفه آن مرد را برداشته و در زمان عقد با تخمک زن ترکیب کنند و پس از بخشش باقیمانده مدّت عقد موقّت و تجدید عقد دائم با شوهر سابق، نطفه ترکیب‌شده را در رحم او بکارند. فرزندی که متولّد می‌شود بر آن مرد و زن و اقوام زن محرم است اما بر اقوام مرد محرم نیست و تنها از آن زن و صاحب نطفه ارث می‌برد.

آرى، موافقت آن‌ها لازم است.

تنها راه، این است که بین مرد و زن دیگری عقد موقت خوانده شود (هرچند اصلاً همدیگر را نبینند) سپس نطفه آن مرد را برداشته و در زمان عقد با تخمک زن ترکیب کنند؛ و پس‌ازآن، نطفه ترکیب‌شده را در رحم زن یک بکارند. فرزندی که متولّد می‌شود بر آن مرد و زن محرم است، ولی تنها از صاحبان نطفه ارث می‌برد.

احتياط اين است كه طبيب با بيمار يا كسان او شرط كند كه ديه را خودشان بپردازند و الا خودش بايد عهده‌دار بشود (بنا بر احتياط).

درصورتی‌که از الکل‌های مست‌کننده و در غلظت‌های قابل شرب باشد، تنها در صورتى جايز است كه ضرورت قطعى پيدا كند و داروى منحصربه‌فرد باشد و جانشينى نداشته باشد و غالباً چنين نيست.

تنها به مقدارى كه لازم است بايد عريان شود.

توصيه حقير اين است كه بايد در مسئله كنترل مواليد، مانند همه مسائل اجتماعى، از افراط‌وتفریط پرهيز كرد و تنها مسائل كوتاه مدّت را در نظر نگيرند و به واقعیت‌ها توجّه كنند; نه شعارها.

درصورتی‌که در عدم مراجعه به حاذق‌تر، بيم خطر و ضرر باشد، بايد حاذق‌تر را مقدّم بشمرد؛ و اگر بيم ضرر و خطرى نباشد، معيار هم‌جنس بودن است. (البتّه در مواردى كه معاينات بدنى لازم است).

احتياط آن است كه با رضايت مادرِ جانشين، بچه را بگيرند.

درصورتی‌که مراجعه به پزشک غیر هم‌جنس همچنین لمس يا مشاهده براى تشخيص بيمارى ضرورت داشته باشد جايز است.