ازدواج او شرعا مانعی ندارد اما اگر بعد از عقد توانایی نزدیکی نداشته باشد زن حق فسخ عقد را دارد مگر اینکه مرد قبل از عقد یا هنگام عقد این موضوع و مشکل را گفته باشد و زن قبول کرده باشد.
اگر زن در موقع عقد شرط کند که هرگاه شوهر مثلاً مسافرت نماید یا معتاد به مواد مخدر گردد یا خرجى او را ندهد اختیار طلاق با او باشد این شرط باطل است ولى هرگاه شرط کند که او از طرف شوهرش وکیل باشد که هرگاه این کارها را انجام دهد خود را مطلقه کند این وکالت صحیح است و در چنین صورتى حق دارد خود را طلاق دهد.
نمی‌تواند با او زندگى کند و ازدواجش باطل است.
اگر در مجلس مصالحه بعد از تمام شدن صلح يكى از دو طرف پشيمان شود حقِّ فسخ ندارد مگر اینکه در ضمن قرارداد صلح شرط فسخ کنند.
دیابت از عیوب فسخ نیست ولی نسبت به زخمهایی که در ناحیه آلت تناسلی وجود دارد و غالبا مانع نزدیکی می شود اگر بعد از اطلاع راضی نشده باشد حق فسخ دارد ولی باید تمام مهریه را بپردازد.
مانعی ندارد و به معنای فسخ عاریه است.
هرگاه مرد يا زن به‌واسطه يكى از عيوب موجب فسخ نکاح، عقد را به هم زنند احتياجى به طلاق نيست، همان فسخ كافى است.
قرارداد صلح را با رضايت طرفين مىتوان فسخ كرد.
ظاهراً شامل عقد موقّت هم میشود.
ضامن نمىتواند ضمانت را بدون رضايت طلبكار فسخ کند، مگر آنکه در قرارداد شرط کرده باشد كه هر وقت بخواهد بتواند ضمانت را فسخ كند.
