مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه بعد از دفن متوجه شده‌اند لازم نیست نبش قبر کنند.

درصورتی‌که برای حفظ وحدت باشد مانعی ندارد.

اگر مستلزم نبش قبر باشد جایز نیست.‌

گاهى میّت را در تابوتى قرار می‌دهند و دفن می‌کنند به‌طوری‌که اگر دربیاورند متلاشى نمی‌شود اين کار مشكلى ندارد؛ امّا اگر به شكل معمولى دفن شود كه اگر دربیاورند متلاشى می‌شود امانت‌گذاری میّت صحيح نيست و نمی‌توان نبش قبر كرد.

این کار اشکالى ندارد، مشروط بر این‌که سبب هتک مؤمن نباشد. البتّه درصورتی‌که اختلاف شدیدى میان ورثه واقع شود و ناراحتی‌های مهمی حاصل گردد، نبش قبر یا انتقال جسد براى پایان دادن به این امور مانعى ندارد.

كسى كه براى حج يا عمره احرام بسته است اگر از دنيا برود حنوط و هيچ بوى خوش ديگرى براى او جايز نيست.

سزاوار است انسان در مرگ خويشاوندان، مخصوصاً در مرگ فرزند شكيبايى را از دست ندهد و هر وقت میت را ياد می‌کند «انا لله و انا الیه راجعون» بگويد و براى میت قرآن بخواند و طلب آمرزش كند.

مانعی ندارد.

واجب نیست.

لازم است محارم او را غسل دهند و اگر محرمى نباشد هر یک از زن و مرد می‌تواند او را از روی لباس غسل دهد و در مورد نماز (ضميرها را به‌صورت مذكّر می‌آورند. می‌گویند: هذا الانسان، يا هذا الميت)

در صورت اجبار اشكالى ندارد و در ضمن اگر رساله داشته باشيد می‌توانيد نماز ميّت را از روى رساله بخوانيد و تلقين واجب نيست، بلكه مستحب است.

اگر كافور به‌اندازه غسل و حنوط نباشد بنابر احتياط واجب غسل را مقدّم دارند و اگر براى هفت عضو نرسد پيشانى را مقدم دارند.