تنها صاحب حق در مورد قصاص یا دیات مى تواند گذشت از تمام حقّ خود یا بعضى از آن را مشروط به اهداى عضوى که اهداى آن جایز است بکند و طرف مقابل مى تواند این شرط را بپذیرد یا نپذیرد.
اهداء اعضاي افراد سالم، درصورتی‌که به خطر جاني يا نقص عضو مهمي منجر نشود مانعي ندارد.
۱. نه‌تنها اشكالى ندارد، بلكه راجح و خوب است و گاه ممكن است واجب شود.۲. جايز است.
اگر با اجازه بردارند و اين كار براى شخصى كه از او برمی‌دارند خطر جانى يا نقص عضو مهمی نداشته باشد و مسلمانی نیاز ندارد و پیوند گیرنده غیرمسلمان کافر حربی نیست و ضرورتی وجود دارد مانعی ندارد.
جايز است، ولى بهتر اين است كه پول را در مقابل اجازه برداشتن عضو بگيرد، نه در مقابل خود عضو.
اگر به‌منظور پيوند به انسان ديگرى باشد (همان‌گونه كه در پيوند كليه مرسوم است) با اجازه صاحب آن جايز است.
وصیت به این کار اشکالی ندارد و چنانچه نجات جان مسلمانی یا حفظ عضو مهمی از مسلمانی متوقف بر پیوند باشد می‌توان به آن وصیت عمل کرد.
کار خوبی است و رضایت پدر و مادر شرط نیست ولی اگر آنها اذیت و آزار می‌شوند باید از این کار خودداری کرد.
اگر موجب نجات جان مسلمانى از مرگ يا بيمارى مهمی گردد جايز است.
در مورد مريض مسلمان، در فرض مسئله اشكالى ندارد و امّا در مورد مريض غیرمسلمان چنانچه مسلمانی نیاز ندارد و پیوند گیرنده غیرمسلمان کافر حربی نیست و ضرورتی وجود دارد مانعی ندارد.
اشكالى ندارد.
هرگاه محكوم راضى به اين امر باشد و ضرر مهمی براى او نداشته باشد، جايز است; ولى چنانچه انعكاس خارجى اين امر، نامطلوب و دستاويزى براى دشمنان اسلام گردد بايد از آن پرهيز كرد.
