مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

نمازهای سابق او صحیح است.

احتیاط واجب آن است که نماز واجب را اعاده کند.

باید نماز احتیاط را روبه‌قبله بخواند.

هرگاه در بين نماز از ايستادن عاجز شود بايد بنشيند و اگر از نشستن هم عاجز شود بايد بخوابد، ولى تا بدنش آرام نگرفته بايد چيزى نخواند.

هرگاه ذكر را قبل از رسيدن به حدّ ركوع و آرام گرفتن بدن بگويد بايد آن را بعد از آرام گرفتن اعاده كند، حتّى اگر عمداً اين كار را كند احتياط واجب اين است كه نماز را نيز بعداً اعاده نمايد.

نباید استفاده کند و باید خود آن را برگرداند و اگر خودش نمی‌تواند به مسافرانی که مشرف می‌شوند بدهد تا برگردانند.

جواب سلام را بايد به‌قصد جواب بگويد، نه به‌قصد قرائت بعضى از آيات قرآن و مانند آن.

در شك میان پنج و شش در حال ايستاده، بايد بنشيند و شك او به چهار و پنج برمی‌گردد، نماز را تمام كرده و دو سجده سهو به‌جا می‌آورد و بنا بر احتياط واجب اصل نماز را اعاده می‌کند.

كسانى كه به خاطر بيمارى يا لال بودن نمى‏توانند تکبیر را درست بگويند بايد هر طورى مى‏توانند بگويند و اگر هيچ نمى‏توانند بگويند احتياط واجب آن است كه اشاره كنند و با زبانى كه در میان افراد كر و لال متعارف است آن را ادا نمايند و در قلب خود نيز بگذرانند.

نماز احتیاط سوره و قنوت ندارد.

منظور سجده‌اى است كه نمازگزار در برابر اشتباهاتى كه سهواً از او سرزده بعد از اتمام نماز به‌جاى آورد.

درصورتی‌که مجبور باشد مانعی ندارد.