هرگاه قصد اقامت ده روز در آن محل کرده نماز و روزه او تمام است و هرگاه لااقل هفته‌ای سه روز به مدت حداقل دو ماه، رفت‌وآمد می‌کند باز نماز و روزه او تمام است و اگر در محلي يک سال يا بيشتر بماند يا در مدت حداقل دو ماه و کمتر از دو سال، حداقل سه روز در هفته در جايي بماند در آن محل نيز نماز و روزه تمام است.
درصورتی‌که خطر آبرویی داشته باشد صرف‌نظر کند.
مد به مقدار لازم در طبیعت حروف نهفته است و نیاز به زحمت تازه ندارد، اما اضافه بر آنکه علمای تجویدی می‌گویند، جنبه تجویدی دارد و رعایت آن لازم نیست.
ظن قریب به‌یقین علم عرفی شمرده می‌شود و در حکم یقین است.
آنچه در ذیل نماز جعفر طیار آمده مطلبی است که از مرحوم کلینی نقل‌شده است و این درواقع یک استثناست.
در شرایط اضطراری مانعی ندارد.
اگر به مقداری باشد که صورت نماز و جهت قبله به هم می‌خورد و یا صدق فعل کثیر می‌کند، نماز باطل است.
اشکالی ندارد ولی این کار را تکرار نکند.
هرگاه فسق آشکار و شدیدی نداشته باشند سلام کردن به آن‌ها مانعی ندارد.
اگر به‌قصد قربت مطلقه بگویند اشکالی ندارد ولی گاه ترک شود تا تصور نشود جزئی از نماز است.
