رعایت قاعده یرملون در نماز
آیا رعایت ادغام نون ساکن و تنوین در حروف «یرملون»، مثلاً در «وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ»، یا «مَحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد» (قاعده یرملون) در نماز واجب است؟
همین اندازه که عربى صحیح صدق کند کافى است.
همین اندازه که عربى صحیح صدق کند کافى است.
رعایت اعراب و مخارج حروف لازم است ولی رعایت دقائق تجویدی لزومی ندارد.
لازم نیست آنچه را علمای تجوید براى بهتر خوانى قرآن ذكر کردهاند رعايت كند، بلكه لازم است طورى بخواند كه بگويند عربى صحيح است هرچند رعايت دستورات تجوید بهتر است.
هرگاه كلمه يا تلفّظ آيه يا ذكرى را صحيح مىدانسته و مدّتى در نمازها خوانده و بعد مىفهمد غلط بوده، نمازش اعاده ندارد، هرچند احتياط مستحب اعاده يا قضاى آن است.
تلفّظ «صراط» با «سین» ازنظر ما خلاف احتیاط است.
هرگاه يكى از كلمات حمد و سوره يا ذكرهاى ديگر نماز را نداند، يا زیروزبر آن را غلط بخواند، يا حرفى را به حرف ديگرى تبديل كند، مثلاً بهجاى (ض) (ز) بگويد بهطوریکه ازنظر لغت عرب غلط باشد، نماز او باطل است.
كسى نمىتواند براى یاددادن واجبات نماز، مزد بگيرد (بنابر احتياط واجب) امّا براى مستحبات مانعى ندارد، مگر اینکه از شعائر دين باشد يا حفظ احكام الهى منوط به تعليم آن گردد.
كسى كه درياد گرفتن قرائت و ذكر نماز كوتاهى كرده نمازش باطل است و اگر وقت تنگشده احتياط واجب آن است كه با جماعت نماز بخواند و اگر دسترسى به جماعت ندارد نمازش در تنگى وقت صحيح است.
واجب نیست اما اگر احتیاط کنند و انجام دهند کار خوبی است.
بايد قرائت و ذكر نماز را صحيح بخواند و اگر نمىداند ياد بگيرد، امّا كسانى كه نمىتوانند تلفّظ صحيح را ياد بگيرند بايد همانطور كه مىتوانند بخوانند و براى چنين اشخاصى بهتر است كه تا مىتوانند نماز خود را با جماعت بهجا آورند.
همين اندازه كه در عرف عرب صدق قرائت صحيح كند كافى است.