مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه در پيشانى دمل و مانند آن باشد و نتواند آن را بر مهر و مانند آن بگذارد می‌تواند مهر را در کنار پيشانى يا در هر دو طرف قرار دهد و مهر را در هر دو طرف آن‌قدر از زمين بلند كند كه دمل در وسط آن قرار گيرد به‌شرط اين‏كه از چهار انگشت بسته بلندتر نباشد و هرگاه دمل يا زخم تمام پيشانى را گرفته باشد بايد به يكى از دو طرف بيرون پيشانى سجده كند و اگر ممكن نيست چانه را بر مهر می‌گذارد و اگر آن‌هم ممكن نيست هر جاى از صورت كه ممكن شود بر مهر بگذارد و اگر به هيچ جاى از صورت ممكن نشود بايد به‌اندازه‏اى كه می‌تواند خم شود.

گناهی برای او نوشته نمی‌شود ولی باید نماز خود را اصلاح کند.

منظور از بلند خواندن آن است که زنگ و جوهر صدا آشکار باشد و آهسته مانند صداهای درگوشی.

احتیاط آن است که درمان کند.

هرگاه قبل از خواندن نماز احتياط متوجّه شود نمازى را كه خوانده است درست بوده، نماز احتياط لازم نيست و اگر در وسط نماز احتياط بفهمد می‌تواند آن را رها كند.

هرگاه مسافرى می‌خواهد ده روز پشت سر هم در محلی بماند، يا می‌داند اجباراً بايد در آنجا توقّف كند بايد نماز را تمام بخواند.

اگر موقعى که ذکر سجده را می‌گوید، یکى از هفت عضو را عمداً از زمین بردارد، نماز او باطل می‌شود، ولى موقعى که مشغول گفتن ذکر نیست، اگر غیر از پیشانى، جاهاى دیگر را از زمین بردارد و دوباره بگذارد، اشکال ندارد.

نماز احتياط كه براى شك در رکعت‌های نماز به‌جا آورده می‌شود به‌این‌ترتیب است كه بعد از سلام نماز بايد فوراً نيّت نماز احتياط كند و الله‌اکبر بگويد و حمد را بخواند (سوره را ترك كند) بعد به ركوع رود و مانند نمازهاى معمولى سجده نمايد، اگر نماز احتياط او یک‌رکعت است بعد از دو سجده تشهد بخواند و سلام دهد و اگر دو ركعت است بعد از دو سجده ‌یک‌رکعت ديگر را مثل‏ ركعت اوّل به‌جا آورد و بعد از تشهد سلام دهد.

احتیاط این است که نماز را اعاده کند.

تا زمانی که در آنجا است شکسته بخواند.

تدارک ندارد.

باید هر دو را احتیاطاً بجا بیاورد.