نپرسیدن مرجع تقلید سؤال‌کننده و بیان جواب مسئله مطابق نظر مرجع تقلید پاسخگو اشکالی ندارد.
تفاوت این دو در صیغه است و تفاوت دیگری ندارند.
سفر کردن کسی که در میقات محرم شده است برخلاف جهت مکه، مانعى ندارد.
مى‌تواند قبل از خروج از احرام عمره، از مکه خارج شود و وسایلش را بياورد، ولى اگر اعمال عمره تمتّع را انجام داده و از احرام خارج‌شده، نمى‌تواند از مکه خارج شود، مگر در حال ضرورت، كه در اين صورت بنا بر احتياط براى حج احرام مى‌بندد و از مکه خارج مى‌شود و اگر بستن احرام براى حج و ماندن در احرام تا روز عرفه موجب عسر و حرج شود، بدون احرام به سراغ وسایلش مى‌رود.
نذر زن اگر مزاحم حقوق شوهر باشد بى اجازه او باطل است و اگر مزاحم نباشد احتياط مستحب آن است كه با اجازه او باشد.
كسانى كه ميقات براى آن‌ها مشخص نيست نمى‌توانند به گفته راهنما، يا رئيس كاروان، كه مى‌گويد فلان محل ميقات است، محرم شوند، مگر این‌که از گفته آن‌ها اطمينان پيدا كنند، بلكه ظن حاصل از گفته اهل اطّلاع نيز كافى است. در غير اين صورت بايد به اهل محل مراجعه كنند و درصورتی‌که هيچ راهى پيدا نشود قبل از رسيدن به محلی كه احتمال مى‌دهند ميقات باشد نذر مى‌كنند و احرام مى‌بندند.
چنانچه زن در حال عادت ماهيانه باشد و خيال كند احرام بستن براى او جايز نيست و در ميقات احرام نبندد، اگر مى‌تواند، بايد به ميقات برگردد و مُحرم شود و اگر نمى‌تواند، به خارج حرم رود و در انجام احرام ببندد و اگر نمى‌تواند، از همان‌جا كه هست احرام ببندد و حج و عمره او صحيح است.
کافى نیست; بلکه لازم است از افراد سابقه‌دار حوزه که مورد وثوق هستند، سؤال کنند.
اگر می‌تواند به میقات بازگردد، هرچند بعد از رفتن به مکه باشد، باید چنین کند، ولى چون وارد شدن به مکه بدون احرام جایز نیست، از أدنى الحلّ به نیّت عمره مفرده محرم می‌گردد و پس از اعمال عمره مفرده، به یکى از مواقیت معروف می‌رود و براى «عمره تمتّع» به‌طور صحیح محرم می‌شود.
آرى احرام آن‌ها صحيح است. هر كس به هر ميقاتى رود و ازآنجا محرم شود كافى است.
رسيدن به ميقات بايد به‌طور يقين، يا اطمينان، يا شهرت در ميان اهل محل، يا حداقل شهادت يك نفر عادل ثابت شود و در صورت شك، احرام بستن جايز نيست؛ مگر از طريق نذر كردن.
در مسائلى كه مجتهدين اختلاف‌نظر دارند بايد از «اعلم» تقليد كند.
