مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

درهرحال فرزند او مشروع است و از آنها ارث می‌برد.

درصورتی‌که مطمئن باشید حج را به‌صورت صحیح انجام می‌دهد مطابق وصیت عمل کنید ولی مسئله امربه‌معروف و نهی از منکر را با زبان خوب در مورد او ترک نکنید انشاء الله شاید همین مسئله سبب اصلاح وی شود.

درصورتی‌که درآمدهای حلالی هم داشته مانعی ندارد.

هرگاه مردى از دنيا برود، قرآن، انگشتر و شمشير و لباسى را كه مى‏پوشيده، يا براى پوشيدن آماده كرده، مال پسر بزرگ‌تر اوست.

احتياط واجب آن است كه اوّل كافور را به پيشانى میت بمالند، بعد به اعضاى ديگر و اين كار قبل از كفن كردن، يا دراثنای آن باشد، نه بعدازآن

میت را بايد طورى دفن كنند كه بوى او بيرون نيايد و درندگان‌ هم به او دسترسى پيدا نكنند، اگر ترس آن باشد كه جانور به جسد آسيب رساند بايد قبر او را با آجر و مانند آن محكم كنند.

غسل میّت مثل غسل جنابت است و احتياط مستحب آن است كه تا غسل ترتيبى ممكن است غسل ارتماسى ندهند، ولى جايز است در غسل ترتيبى هر يك از سه قسمت بدن را به ترتيب در آب فروبرند.

عمو و عمّه و دايى و خاله هر چه بالا روند و اولاد آنان هر چه پايين روند (البته هرکدام نزدیک‌ترند ارث می‌برند) و تا يك نفر از عمو و عمّه‌ها و دايى و خاله‌ها زنده‌اند اولاد آنان ارث نمى‏برند و تا اولاد آنها زنده‌اند اولاد آنها ارث نمى‏برند و تنها يك استثناء دارد و آن اين‏كه: اگر ميّت عموى پدرى و پسرعموی پدرى و مادرى داشته باشد، عموى پدرى ارث نمى‏برد و مال به پسرعموی پدر و مادرى مى‏رسد.

سبب بر دو گونه است: زوجیت دائم، ولاء؛ که شامل «ولاء عتق» و «ولاء ضمان جریره» و «ولاء امامت» است. (که البته ولاء عتق در زمان حاضر موضوعیت ندارد)

غسل دادن میّت مسلمان و کفن کردن او واجب است ولى دو گروه از این حکم مستثنا هستند: اوّل: «شهیدان راه خدا» یعنى کسانى که در میدان جهاد در راه اسلام، همراه پیامبر (صلی‌الله علیه وآله) یا امام معصوم (علیه‌السلام) یا نایب خاص او کشته‌شده‌اند، همچنین کسانى که در حال غیبت امام زمان (ارواحنا فداه) براى دفاع در برابر دشمنان اسلام کشته می‌شوند، خواه مرد باشند، یا زن، بزرگ باشند و یا کودک، در این‌گونه موارد غسل و کفن و حنوط واجب نیست، بلکه باید آن‌ها را باهمان لباس‌هایشان بعد از خواندن نماز دفن کنند. دوّم: کسانى که قتل آن‌ها به‌عنوان قصاص یا حدّ شرعى واجب شده است و حاکم شرع به آن‌ها دستور می‌دهد مراسم غسل میّت را خودشان در حال حیات انجام دهند و سه غسل را طبق رساله علمیّه به جا آورده، سپس دو قسمت از قسمت‌های سه‌گانه کفن را یعنى لنگ و پیراهن را می‌پوشند و مانند میّت حنوط می‌کنند و بعد از کشته شدن، قطعه سوم را بر آن‌ها می‌پوشانند و نماز بر آن‌ها خوانده و به همان حال دفنشان می‌کنند و لازم نیست خون را از بدن و کفن آن‌ها بشویند، حتّى اگر براثر ترس و وحشت خود را نجس کنند، تکرار غسل لازم نیست.

مستحب است كسى كه نماز میّت می‌خواند با وضو يا غسل يا تيمّم باشد و احتياط مستحب آن است در صورتى تيمّم كند كه وضو و غسل ممكن نباشد، يا اگر وضو بگيرد و غسل كند به نماز میّت نرسد؛ علاوه بر اين مستحب است که امور ديگرى‏ را به اميد ثواب پروردگار در نماز میّت رعايت كند: اوّل: اگر میّت مرد است امام جماعت يا كسى كه فرادا بر او نماز می‌خواند مقابل وسط قامت او بايستد و اگر میّت زن است مقابل سینه‌اش. دوّم: پابرهنه نماز بخواند. سوّم: در هر تكبير دست‌ها را بلند كند. چهارم: فاصله او با میّت به‌قدری كم باشد كه اگر باد لباسش را حركت دهد، به جنازه برسد. پنجم: اگر نماز را با جماعت می‌خوانند امام جماعت تكبير و دعاها را بلند بخواند و كسانى كه با او نماز می‌خوانند، آهسته بخوانند. ششم: نمازگزار براى میّت و مؤمنين زياد دعا كند. هفتم: قبل از نماز سه مرتبه بگويد: «الصّلاة». هشتم: نماز را درجایی بخواند كه عدّه بيشترى براى نماز میّت حاضر می‌شوند. نهم: بهتر است نماز میّت را در مسجد نخوانند، مگر در مسجدالحرام. دهم: زن حائض اگر نماز میّت را به جماعت بخواند در يك صف، تنها بايستد.

1. نسب (ارتباط خویشاوندی)2. سبب (زوجیت، ضمان جریره، ولاء امامت)