وجه آن چک متعلق به همه ورثه است و هرکدام می‌توانند تنها حقّ خود را ببخشند. شخص امانت‌دار نمی‌تواند چک را در اختیار فرد خاصی بگذارد بلکه باید به همه ورثه خبر داده و چک را در اختیار آنها قرار دهد تا تکلیف آن را روشن کنند.
در فرض سؤال، کفّاره ندارد، خواه جاهل مقصّر بوده یا قاصر؛ ولى اگر عمداً و آگاهانه‌روزه نگرفته کفّاره دارد و در تمام‌صورت‌های مسئله، قضا لازم است.
حج وی کفایت می‌کند البته اگر اعمالی مانند رمی جمرات که وقت خاصی دارد را به دلیل بیماری قبل از فوت انجام نداده باشد باید برای آن عمل نایب بگیرند ولی نیابت اعمال موسع که با فوت ناقص مانده است لازم نیست.
هرگاه امانت‌دار بميرد، يا ديوانه شود، وارث يا ولی او بايد هر چه زودتر به صاحب‌مال اطّلاع دهد، يا امانت را به او برساند.
هرکدام باید به تکلیف خود عمل نمایند.
لازم است محارم او را غسل دهند و اگر محرمى نباشد هر یک از زن و مرد می‌تواند او را از روی لباس غسل دهد و در مورد نماز (ضميرها را به‌صورت مذكّر می‌آورند. می‌گویند: هذا الانسان، يا هذا الميت)
در صورتی که نیاز نداشته، کار حرامی مرتکب شده است و تصرف در این پول جایز نیست ولی اگر نیاز داشته، و هم اکنون نیز از کار افتاده شده است مقادیری که زائد بر نیازش نباشد، متعلق به خودش می باشد و آن مواردی که زائد بر نیاز است را باید به صاحبانش بدهد و اگر نمی شناسد به افراد نیازمند بپردازد.
درصورتی‌که به‌اندازه کافى شعور و تمییز داشته باشند که بتوانند عبادات را انجام دهند، مکلّف به تکالیف شرعیّه هستند.
کسی که نخواهد تقلید کند می‌تواند عمل به احتياط كند، يعنى در اعمال خود طورى رفتار نمايد كه يقين كند تكليف خود را انجام داده است، مثلاً اگر بعضى از مجتهدين كارى را حرام و بعضى مباح مىدانند آن را ترك كند و يا اگر بعضى، آن را مستحب و بعضى واجب مىدانند آن را حتماً به‌جا آورد، ولى چون عمل به احتياط مشكل است و احتياج به اطلاعات نسبتاً وسيعى از مسائل فقهى دارد، راه براى توده مردم غالباً همان مراجعه به مجتهدين و تقليد از آن‌هاست.
برخی از گناهآن‌که قبح و زشتی آن ازنظر عقلی واضح است بر او نوشته می‌شود؛ بنابراین خوب است از تمام آنها توبه کند.
شخص عامل در صورت عدم تعدّى ضامن خسارت‌های سرمايه نيست، امّا بدهی‌های ديگر را خودش بايد بپردازد.
اگر روی گهواره ننوشته اند که متعلق به مسجد است آن کمک ها مربوط به ایستگاه صلواتی است.
