ساختن طبقه بالا و استفاده از آن براى نماز و عزادارى اشکالى ندارد، ولى حکم مسجد را ندارد; مگر این که از اوّل به همین صورت وقف شده باشد که طبقه پایین حسینیّه و طبقه بالا مسجد باشد.
اگر ممکن است از متولّى و در صورت نبودن متولّى، از حاکم شرع زمین را براى ساختن مسجد اجاره کنند و عدّه اى از معتمدین محل پاى این سند را امضا نمایند که فراموش نشود و هر ساله مال الاجاره آن را صرف مجالس عزادارى سیّدالشّهداء(علیه السلام) بنمایند و مدّت اجاره نیز مشخص و محدود باشد که بعد از پایان مدّت، مجدداً اجاره کنند.
تغییری در وصیت مزبور نمی توان داد و باید مطابق آن عمل شود.
هر دو طبقه حكم مسجد را پيدا مى كند؛ ولى عزادارى در آن اشكال ندارد؛ به شرط آن كه مزاحم نماز نباشد.
چنانچه صیغه وقف برای حسینیه خوانده شده و یا بدون خواندن صیغه در آن،عزاداری کرده اند تغییر مورد وقف جایز نیست، البته اگر برای حسینیه مورد نیاز نیست می توانند آن را اجاره دهند و اجاره را برای عزاداری هزینه کنند.
اگر ممكن است از متولّى و در صورت نبودن متولّى، از حاكم شرع زمين را براى ساختن مسجد اجاره كنند و عدّه اى از معتمدين محل پاى اين سند را امضا نمايند كه فراموش نشود و هر ساله مال الاجاره آن را صرف مجالس عزادارى سيّد الشّهداء (عليه السلام) بنمايند و مدّت اجاره نيز مشخص و محدود باشد كه بعد از پايان مدّت، مجدداً اجاره كنند.
لازم است آنها را به شخص امینى واگذار کند تا آنها را سرپرستى نماید، حتّى مى تواند از درآمد آن اجرتى براى او قرار بدهد; ولى فروش آن نخل ها جایز نیست.
متولّى موقوفه حقّ دخالت در مورد امورى مثل انتخاب روحانى ومدّاح و خادم مسجد و برنامه هاى عزادارى و مانند آن را ندارد، و اين امور بايد با مشورت با مردم توسّط هيئت امنا و امام جماعت مسجد انجام گيرد.
وقف با این مسائل از بین نمى رود بلکه باید از حاکم شرع اجازه گرفته شود.
باید نذر کنند که براى رضاى خدا به مراسم حسینى، فلان کمک را می‌کنند؛ و نذر براى پرچم و امثال آن صحیح نیست بلکه باید براى خدا و به‌قصد کمک به عزاى صاحب‌پرچم یعنى امام حسین (علیه‌السلام) و یارانش باشد.
علامت ها را نباید در مسجد گذاشت بلکه باید در انبار و مانند آن نگهداری کرد.
در صورتی که هیأتی ها در مسجد نماز می خوانند استفاده آنها از دستشویی مسجد مانعی ندارد اما اگر در مسجد نماز نمی خوانند نباید از دستشویی مسجد استفاده کنند.
